Cantares de Salomâo 1
1 Cantico de canticos, que é de Salomão.
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Beije-me elle com os beijos da sua bocca; porque melhor é o teu amor do que o vinho.
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 Para cheirar são bons os teus unguentos, como o unguento derramado o teu nome é; por isso as virgens te amam.
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Leva-me tu, correremos após ti. O rei me introduziu nas suas recamaras: em ti nos regozijaremos e nos alegraremos: do teu amor nos lembraremos, mais do que do vinho: os rectos te amam.
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Morena sou, porém aprazivel, ó filhas de Jerusalem, como as tendas de Kedar, como as cortinas de Salomão.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Não olheis para o eu ser morena; porque o sol resplandeceu sobre mim: os filhos de minha mãe se indignaram contra mim, pozeram-me por guarda de vinhas; a minha vinha que me pertence não guardei.
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 Dize-me, ó tu, a quem a minha alma ama: Onde apascentas o teu rebanho, onde o recolhes pelo meio-dia: pois por que razão seria eu como a que se cobre ao pé dos rebanhos de teus companheiros?
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Se tu o não sabes, ó mais formosa entre as mulheres, sae-te pelas pizadas das ovelhas, e apascenta as tuas cabras junto ás moradas dos pastores.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 Ás eguas dos carros de Pharaó te comparo, ó amiga minha.
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Agradaveis são as tuas faces entre os teus enfeites, o teu pescoço com os collares.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Enfeites d'oiro te faremos, com bicos de prata.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Emquanto o rei está assentado á sua mesa, dá o meu nardo o seu cheiro.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 O meu amado é para mim um ramalhete de myrrha, morará entre os meus peitos.
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Um cacho de Chypre nas vinhas d'Engedi é para mim o meu amado.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Eis que és formosa, ó amiga minha, eis que és formosa: os teus olhos são como os das pombas.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Eis que és gentil e agradavel, ó amado meu; o nosso leito é viçoso.
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 As traves da nossa casa são de cedro, as nossas varandas de cypreste.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
