Salmos 77

1 Clamei ao Senhor com a minha voz: a Deus levantei a minha voz, e elle inclinou para mim os ouvidos.

В конец, о Идифуме, псалом Асафу. Гласом моим ко Господу воззвах, гласом моим к Богу, и внят ми.

2 No dia da minha angustia busquei ao Senhor: a minha mão se estendeu de noite, e não cessava; a minha alma recusava ser consolada.

В день скорби моея Бога взысках рукама моима, нощию пред ним, и не прельщен бых: отвержеся утешитися душа моя.

3 Lembrava-me de Deus, e me perturbei: queixava-me, e o meu espirito desfallecia (Selah)

Помянух Бога и возвеселихся, поглумляхся, и малодушствоваше дух мой.

4 Sustentaste os meus olhos acordados: estou tão perturbado que não posso fallar.

Предваристе стражбы очи мои: смятохся и не глаголах.

5 Considerava os dias da antiguidade, os annos dos tempos antigos.

Помыслих дни первыя, и лета вечная помянух, и поучахся:

6 De noite chamei á lembrança o meu cantico: meditei em meu coração, e o meu espirito esquadrinhou.

нощию сердцем моим глумляхся, и тужаше дух мой:

7 Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favoravel?

еда во веки отринет Господь и не приложит благоволити паки?

8 Cessou para sempre a sua benignidade? acabou-se já a promessa de geração em geração?

Или до конца милость Свою отсечет, сконча глаголгол от рода в род?

9 Esqueceu-se Deus de ter misericordia? ou encerrou elle as suas misericordias na sua ira? (Selah)

Еда забудет ущедрити Бог? Или удержит во гневе Своем щедроты Своя?

10 E eu disse: A minha enfermidade é esta: mas eu me lembrei dos annos da dextra do Altissimo.

И рех: ныне начах, сия измена десницы Вышняго.

11 Eu me lembrarei das obras do Senhor: certamente que eu me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.

Помянух дела Господня: яко помяну от начала чудеса Твоя,

12 Meditarei tambem em todas as tuas obras, e fallarei dos teus feitos.

и поучуся во всех делех Твоих, и в начинаниих Твоих поглумлюся.

13 O teu caminho, ó Deus, está no sanctuario. Quem é Deus tão grande como o nosso Deus?

Боже, во святем путь Твой: кто Бог велий, яко Бог наш?

14 Tu és o Deus que fazes maravilhas: tu fizeste notoria a tua força entre os povos.

Ты еси Бог творяй чудеса: сказал еси в людех силу Твою,

15 Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacob e de José (Selah)

избавил еси мышцею Твоею люди Твоя, сыны Иаковли и Иосифовы.

16 As aguas te viram, ó Deus, as aguas te viram, e tremeram; os abysmos tambem se abalaram.

Видеша Тя воды, Боже, видеша Тя воды и убояшася: смятошася бездны.

17 As nuvens lançaram agua, os céus deram um som; as tuas frechas correram d'uma para outra parte.

Множество шума вод: глас даша облацы, ибо стрелы Твоя преходят.

18 A voz do teu trovão estava no céu; os relampagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

Глас грома Твоего в колеси, осветиша молния твоя вселенную: подвижеся и трепетна бысть земля.

19 O teu caminho é no mar, e as tuas veredas nas grandes aguas, e os teus passos não são conhecidos.

В мори путие Твои, и стези Твоя в водах многих, и следы Твои не познаются.

20 Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moysés e d'Aarão.

Наставил еси яко овцы люди Твоя рукою Моисеовою и Ааронею.