Salmos 38
1 A Senhor, não me reprehendas na tua ira, nem me castigues em teu furor.
Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
2 Porque as tuas frechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
3 Não ha coisa sã na minha carne, por causa da tua colera; nem ha paz em meus ossos, por causa do meu peccado.
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 Pois já as minhas iniquidades sobrepassam a minha cabeça: como carga pesada são de mais para as minhas forças.
Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
6 Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 Porque as minhas ilhargas estão cheias de ardor, e não ha coisa sã na minha carne.
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
8 Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é occulto.
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
10 O meu coração dá voltas, a minha força me falta; emquanto á luz dos meus olhos, ella me deixou.
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
11 Os meus amigos e os meus propinquos estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se pôem em distancia.
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 Tambem os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal fallam coisas que damnificam, e imaginam astucias todo o dia.
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo que não abre a bocca.
Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja bocca não ha reprovação.
Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
16 Porque dizia eu: Ouve-me, para que se não alegrem de mim: quando escorrega o meu pé, elles se engrandecem contra mim.
Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
17 Porque estou prestes a coxear; a minha dôr está constantemente perante mim.
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
18 Porque eu declararei a minha iniquidade; affligir-me-hei por causa do meu peccado.
Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se engrandecem.
Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
20 Os que dão mal pelo bem são meus adversarios, porquanto eu sigo o que é bom.
İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
21 Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 Apressa-te em meu auxilio, Senhor, minha salvação.
Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
