< Salmos 37 >

1 Não te indignes por causa dos malfeitores, nem tenhas inveja dos que obram a iniquidade.
Psalmus David. Noli aemulari in malignantibus: neque zelaveris facientes iniquitatem.
2 Porque cedo serão ceifados como a herva, e murcharão como a verdura.
Quoniam tamquam foenum velociter arescent: quemadmodum olera herbarum cito decident.
3 Confia no Senhor e faze o bem; habitarás na terra, e verdadeiramente serás alimentado.
Spera in Domino, et fac bonitatem: et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.
4 Deleita-te tambem no Senhor, e te concederá os desejos do teu coração.
Delectare in Domino: et dabit tibi petitiones cordis tui.
5 Entrega o teu caminho ao Senhor; confia n'elle, e elle o fará.
Revela Domino viam tuam, et spera in eo: et ipse faciet.
6 E elle fará sobresair a tua justiça como a luz, e o teu juizo como o meio-dia.
Et educet quasi lumen iustitiam tuam: et iudicium tuum tamquam meridiem:
7 Descança no Senhor, e espera n'elle; não te indignes por causa d'aquelle que prospera em seu caminho, por causa do homem que executa astutos intentos.
subditus esto Domino, et ora eum. Noli aemulari in eo, qui prosperatur in via sua: in homine faciente iniustitias.
8 Deixa a ira, e abandona o furor: não te indignes para fazer sómente o mal.
Desine ab ira, et derelinque furorem: noli aemulari ut maligneris.
9 Porque os malfeitores serão desarreigados; mas aquelles que esperam no Senhor herdarão a terra.
Quoniam qui malignantur, exterminabuntur: sustinentes autem Dominum, ipsi hereditabunt terram.
10 Pois ainda um pouco, e o impio não existirá; olharás para o seu logar, e não apparecerá.
Et adhuc pusillum, et non erit peccator: et quaeres locum eius, et non invenies.
11 Mas os mansos herdarão a terra, e se deleitarão na abundancia de paz.
Mansueti autem hereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.
12 O impio maquina contra o justo, e contra elle range os dentes.
Observabit peccator iustum: et stridebit super eum dentibus suis.
13 O Senhor se rirá d'elle, pois vê que vem chegando o seu dia.
Dominus autem irridebit eum: quoniam prospicit quod veniet dies eius.
14 Os impios puxaram da espada e entesaram o arco, para derribarem o pobre e necessitado, e para matarem os de recta conversação.
Gladium evaginaverunt peccatores: intenderunt arcum suum. Ut decipiant pauperem et inopem: ut trucident rectos corde.
15 Porém a sua espada lhes entrará no coração, e os seus arcos se quebrarão.
Gladius eorum intret in corda ipsorum: et arcus eorum confringatur.
16 Vale mais o pouco que tem o justo, do que as riquezas de muitos impios.
Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas.
17 Pois os braços dos impios se quebrarão, mas o Senhor sustem os justos.
Quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.
18 O Senhor conhece os dias dos rectos, e a sua herança permanecerá para sempre.
Novit Dominus dies immaculatorum: et hereditas eorum in aeternum erit.
19 Não serão envergonhados nos dias maus, e nos dias de fome se fartarão.
Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:
20 Mas os impios perecerão, e os inimigos do Senhor serão como a gordura dos cordeiros; desapparecerão, e em fumo se desfarão.
quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati: deficientes, quemadmodum fumus deficient.
21 O impio toma emprestado, e não paga; mas o justo se compadece, e dá.
Mutuabitur peccator, et non solvet: iustus autem miseretur et retribuet.
22 Porque aquelles que elle abençoa herdarão a terra, e aquelles que forem por elle amaldiçoados serão desarreigados.
Quia benedicentes ei hereditabunt terram: maledicentes autem ei disperibunt.
23 Os passos de um homem bom são confirmados pelo Senhor, e deleita-se no seu caminho.
Apud Dominum gressus hominis dirigentur: et viam eius volet.
24 Ainda que caia, não ficará prostrado, pois o Senhor o sustem com a sua mão.
Cum ceciderit, non collidetur: quia Dominus supponit manum suam.
25 Fui moço, e agora sou velho; mas nunca vi desamparado o justo, nem a sua semente a mendigar o pão.
Iunior fui, etenim senui: et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quaerens panem.
26 Compadece-se sempre, e empresta, e a sua semente é abençoada.
Tota die miseretur et commodat: et semen illius in benedictione erit.
27 Aparta-te do mal e faze o bem; e habita para sempre.
Declina a malo, et fac bonum: et inhabita in saeculum saeculi.
28 Porque o Senhor ama o juizo e não desampara os seus sanctos; elles são preservados para sempre; mas a semente dos impios será desarreigada.
Quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in aeternum conservabuntur. Iniusti punientur: et semen impiorum peribit.
29 Os justos herdarão a terra e habitarão n'ella para sempre.
Iusti autem hereditabunt terram: et inhabitabunt in saeculum saeculi super eam.
30 A bocca do justo falla a sabedoria: a sua lingua falla do juizo.
Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.
31 A lei do seu Deus está em seu coração; os seus passos não resvallarão.
Lex Dei eius in corde ipsius: et non supplantabuntur gressus eius.
32 O impio espreita ao justo, e procura matal-o.
Considerat peccator iustum: et quaerit mortificare eum.
33 O Senhor não o deixará em suas mãos, nem o condemnará quando fôr julgado.
Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius: nec damnabit eum cum iudicabitur illi.
34 Espera no Senhor, e guarda o seu caminho, e te exaltará para herdares a terra: tu o verás quando os impios forem desarreigados.
Expecta Dominum, et custodi viam eius: et exaltabit te ut hereditate capias terram: cum perierint peccatores videbis.
35 Vi o impio com grande poder espalhar-se como a arvore verde na terra natal.
Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani.
36 Mas passou e já não apparece: procurei-o, mas não se poude encontrar.
Et transivi, et ecce non erat: quaesivi eum, et non est inventus locus eius.
37 Nota o homem sincero, e considera o recto, porque o fim d'esse homem é a paz.
Custodi innocentiam, et vide aequitatem: quoniam sunt reliquiae homini pacifico.
38 Emquanto aos transgressores serão á uma destruidos, e as reliquias dos impios serão destruidas.
Iniusti autem disperibunt simul: reliquiae impiorum interibunt.
39 Mas a salvação dos justos vem do Senhor; elle é a sua fortaleza no tempo da angustia.
Salus autem iustorum a Domino: et protector eorum in tempore tribulationis.
40 E o Senhor os ajudará e os livrará; elle os livrará dos impios e os salvará, porquanto confiam n'elle.
Et adiuvabit eos Dominus, et liberabit eos: et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos: quia speraverunt in eo.

< Salmos 37 >