< Salmos 22 >

1 Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxilio e das palavras do meu bramido?
В конец, о заступлении утреннем, псалом Давиду. Боже, Боже мой, вонми ми, вскую оставил мя еси? Далече от спасения моего словеса грехопадений моих.
2 Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho socego.
Боже мой, воззову во дни, и не услышиши, и в нощи, и не в безумие мне.
3 Porém tu és Sancto, o que habitas entre os louvores d'Israel.
Ты же во Святем живеши, хвало Израилева.
4 Em ti confiaram nossos paes; confiaram, e tu os livraste.
На Тя уповаша отцы наши: уповаша, и избавил еси я:
5 A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.
к Тебе воззваша, и спасошася: на Тя уповаша, и не постыдешася.
6 Mas eu sou verme, e não homem, opprobrio dos homens e desprezado do povo.
Аз же есмь червь, а не человек, поношение человеков и уничижение людий.
7 Todos os que vêem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:
Вси видящии мя поругашамися, глаголаша устнами, покиваша главою:
8 Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois n'elle tem prazer.
упова на Господа, да избавит его, да спасет его, яко хощет его.
9 Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.
Яко Ты еси исторгий мя из чрева, упование мое от сосцу матере моея.
10 Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.
К Тебе привержен есмь от ложесн, от чрева матере моея Бог мой еси Ты.
11 Não te alongues de mim, pois a angustia está perto, e não ha quem ajude.
Да не отступиши от мене, яко скорбь близ, яко несть помогаяй ми.
12 Muitos toiros me cercaram; fortes toiros de Bazan me rodearam.
Обыдоша мя телцы мнози, юнцы тучнии одержаша мя:
13 Abriram contra mim suas boccas, como um leão que despedaça e que ruge.
отверзоша на мя уста своя, яко лев восхищаяй и рыкаяй.
14 Como agua me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.
Яко вода излияхся, и разсыпашася вся кости моя: бысть сердце мое яко воск таяй посреде чрева моего.
15 A minha força se seccou como um caco, e a lingua se me pega ao paladar: e me pozeste no pó da morte.
Изсше яко скудель крепость моя, и язык мой прильпе гортани моему, и в персть смерти свел мя еси.
16 Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.
Яко обыдоша мя пси мнози, сонм лукавых одержаша мя: ископаша руце мои и нозе мои.
17 Poderia contar todos os meus ossos: elles o vêem e me contemplam.
Изчетоша вся кости моя: тии же смотриша и презреша мя.
18 Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha tunica.
Разделиша ризы моя себе, и о одежди моей меташа жребий.
19 Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em soccorrer-me.
Ты же, Господи, не удали помощь твою от мене: на заступление мое вонми.
20 Livra-me a minha alma da espada, e a minha predilecta da força do cão.
Избави от оружия душу мою, и из руки песии единородную мою.
21 Salva-me da bocca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicornios.
Спаси мя от уст львовых, и от рог единорожь смирение мое.
22 Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-hei no meio da congregação.
Повем имя Твое братии моей, посреде церкве воспою Тя.
23 Vós, que temeis ao Senhor, louvae-o; todos vós, semente de Jacob, glorificae-o; e temei-o todos vós, semente d'Israel.
Боящиися Господа, восхвалите Его, все семя Иаковле, прославите Его, да убоится же от Него все семя Израилево:
24 Porque não desprezou nem abominou a afflicção do afflicto, nem escondeu d'elle o seu rosto; antes, quando elle clamou, o ouviu.
яко не уничижи, ниже негодова молитвы нищаго, ниже отврати лице Свое от мене, и егда воззвах к Нему, услыша мя.
25 O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.
От Тебе похвала моя, в церкви велицей исповемся Тебе: молитвы моя воздам пред боящимися Его.
26 Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.
Ядят убозии, и насытятся, и восхвалят Господа взыскающии Его: жива будут сердца их в век века.
27 Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.
Помянутся и обратятся ко Господу вси концы земли, и поклонятся пред Ним вся отечествия язык:
28 Porque o reino é do Senhor, e elle domina entre as nações.
яко Господне есть царствие, и Той обладает языки.
29 Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante elle: e ninguem poderá reter viva a sua alma.
Ядоша и поклонишася вси тучнии земли: пред Ним припадут вси низходящии в землю: и душа моя тому живет.
30 Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.
И семя мое поработает Ему: возвестит Господеви род грядущий:
31 Chegarão e annunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto elle o fez.
и возвестят правду Его людем рождшымся, яже сотвори Господь.

< Salmos 22 >