Salmos 138

1 Eu te louvarei, Senhor, de todo o meu coração: na presença dos deuses a ti cantarei louvores.

Psalm Dawida. Będę cię wysławiał, [PANIE], z całego mego serca; będę ci śpiewał wobec bogów.

2 Inclinar-me-hei para o teu sancto templo, e louvarei o teu nome pela sua benignidade, e pela tua verdade: pois engrandeceste a tua palavra acima de todo o teu nome.

Oddam ci pokłon ku twej świętej świątyni i będę wysławiał twoje imię za miłosierdzie twoje i prawdę; bo wywyższyłeś twoje imię i słowo ponad wszystko.

3 No dia em que eu clamei, me escutaste; e alentaste com força a minha alma.

W dniu, gdy [cię] wzywałem, wysłuchałeś mnie i mocą posiliłeś moją duszę.

4 Todos os reis da terra te louvarão, ó Senhor, quando ouvirem as palavras da tua bocca;

Wszyscy królowie będą cię wysławiali, PANIE, gdy usłyszą słowa twoich ust.

5 E cantarão os caminhos do Senhor; pois grande é a gloria do Senhor.

I będą śpiewali o drogach PANA, że wielka jest chwała PANA.

6 Ainda que o Senhor é excelso, attende todavia para o humilde; mas ao soberbo conhece-o de longe.

A [choć] wywyższony jest PAN, jednak ma wzgląd na pokornego, a wyniosłego poznaje z daleka.

7 Andando eu no meio da angustia, tu me reviverás: estenderás a tua mão contra a ira dos meus inimigos, e a tua dextra me salvará.

Choćbym chodził pośród utrapienia, ożywisz mnie; wyciągniesz swoją rękę przeciw gniewowi moich nieprzyjaciół, a twoja prawica mnie wybawi.

8 O Senhor aprefeiçoará o que me toca; a tua benignidade, ó Senhor, dura para sempre; não desampares as obras das tuas mãos.

PAN dokona [wszystkiego] za mnie. PANIE, twoje miłosierdzie [trwa] na wieki; nie opuszczaj dzieł twoich rąk.