< Salmos 12 >

1 Salva-nos, Senhor, porque faltam os homens bons; porque são poucos os fieis entre os filhos dos homens.
В конец, о осмей, псалом Давиду. Спси мя, Господи, яко оскуде преподобный: яко умалишася истины от сынов человеческих.
2 Cada um falla a falsidade ao seu proximo: fallam com labios lisongeiros e coração dobrado.
Суетная глагола кийждо ко искреннему своему: устне льстивыя в сердцы, и в сердцы глаголаша злая.
3 O Senhor cortará todos os labios lisongeiros e a lingua que falla soberbamente.
Потребит Господь вся устны льстивыя, язык велеречивый,
4 Pois dizem: Com a nossa lingua prevaleceremos: são nossos os beiços; quem é o Senhor sobre nós?
рекшыя: язык наш возвеличим, устны наша при нас суть: кто нам господь есть?
5 Pela oppressão dos miseraveis, pelo gemido dos necessitados me levantarei agora, diz o Senhor; porei em salvo aquelle para quem elles assopram.
Страсти ради нищих и воздыхания убогих ныне воскресну, глаголет Господь: положуся во спасение, не обинюся о нем.
6 As palavras do Senhor são palavras puras, como prata refinada em fornalha de barro, purificada sete vezes.
Словеса Господня словеса чиста, сребро разжжено, искушено земли, очищено седмерицею.
7 Tu os guardarás, Senhor; d'esta geração os livrarás para sempre.
Ты, Господи, сохраниши ны и соблюдеши ны от рода сего и во век.
8 Os impios andam cercando, emquanto os mais vis dos filhos dos homens são exaltados.
Окрест нечестивии ходят: по высоте твоей умножил еси сыны человеческия.

< Salmos 12 >