< Neemias 4 >

1 E succedeu que, ouvindo Sanballat que edificavamos o muro, ardeu em ira, e se indignou muito; e escarneceu dos judeos.
A LOHE o Sanebalata, e uhau ana makou i ka pa, alaila huhu mai no ia a nkiuki loa iho la, a akaaka mai no hoi ia i ka Iuda.
2 E fallou na presença de seus irmãos, e do exercito de Samaria, e disse: Que fazem estes fracos judeos? permittir-se-lhes-ha isto? sacrificarão? acabal-o-hão n'um só dia? vivificarão dos montões do pó as pedras que foram queimadas?
A olelo ae la ia imua o kona mau hoahanau a me ka poe koa no Samaria, i ae la, Heaha ka mea a ka Iuda a ka poe nawaliwali e hana nei? E oki anei lakou, o lakou iho? e mohai anei lakou? e hoopau anei lakou i ka la hookahi? e hoala anei lakou i na pohaku mailoko ae o na puu opala i puhiia?
3 E estava com elle Tobias, o ammonita, e disse: Ainda que edifiquem, comtudo, vindo uma raposa, derrubará facilmente o seu muro de pedra.
A aia o Tobia ka Amona ma kona aoao; a i ae la ia, O keia mea a lakou e uhau nei, ea, ina e pii kekahi alopeke maluna iho, e hoohiolo no ia i ko lakou papohaku.
4 Ouve, ó nosso Deus, que somos tão desprezados, e torna o seu opprobrio sobre a sua cabeça, e faze com que sejam um despojo, na terra do captiveiro.
E hoolohe mai oe, e ko makou Akua; no ka mea, ua hoowahawahaia makou; a e hoihoi aku oe i ka lakou hoino ana maluna o ko lakou poo iho, a e hoolilo aku oe ia lakou i poe pio ma ka aina e noho pio ai.
5 E não cubras a sua iniquidade, e não se risque diante de ti o seu peccado, pois que te irritaram defronte dos edificadores.
Mai uhi oe i ko lakou hala, aole hoi e holoi i ko lakou hewa mai kou alo aku; no ka mea, ua hoonaukiuki mai lakou ma ke alo o ka poe e uhau ana.
6 Porém edificámos o muro, e todo o muro se cerrou até sua metade: porque o coração do povo se inclinava a trabalhar.
A uhau iho la makou i ka pa; a huiia ka pa a pau a hiki i ka waenakonu ona; no ka mea, he hoihoi ko ka poe kanaka e hana.
7 E succedeu que, ouvindo Sanballat e Tobias, e os arabios, e os ammonitas, e os asdoditas, que tanto ia crescendo a reparação dos muros de Jerusalem, que já as roturas se começavam a tapar, iraram-se sobremodo,
A i ka wa i lohe ai o Sanebalata, a me Tobia, a me ko Arabia, a me ko Amona, a me ko Asedoda, ua hoalaia ka pa o Ierusalema, a ua kiekie a kokoke no e paniia ae na wahi i wawahiia, alaila huhu loa iho la lakou.
8 E ligaram-se entre si todos, para virem guerrear a Jerusalem, e para os desviarem do seu intento.
A ohumu pu ae ia lakou a pau e hele mai a e kaua mai ia Ierusalema, a e hana i ka mea e keakea ai.
9 Porém nós orámos ao nosso Deus, e pozemos uma guarda contra elles, de dia e de noite, por causa d'elles.
Aka, pule aku la makou i ko makou Akua, a hoonoho iho la i poe nana e kiai aku ia lakou i ka po a me ke ao. mamua mai o ko lakou alo.
10 Então disse Judah: Já desfalleceram as forças dos acarretadores, e o pó é muito, e nós não poderemos edificar o muro
A i mai la o Iuda, Ua pau ae la ka ikaika o ka poe nana e amo, a ua nui ka opala; a aole e hiki ia makou ke uhau i ka pa.
11 Disseram porém os nossos inimigos: Nada saberão d'isto, nem verão, até que entremos no meio d'elles, e os matemos; assim faremos cessar a obra.
A olelo ae la ko makou poe enemi, Aole e ike lakou, aole hoi e nana mai, a hiki makou iwaena konu I o lakou, a Iuku aku ia lakou, a hooki ae i ka hana.
12 E succedeu que, vindo os judeos que habitavam entre elles, dez vezes nol-o disseram, de todos os logares, porque tornavam a nós.
A i ka wa i hiki mai ai ka poe o ka Iuda, e noho ana ma kahi kokoko io lakou la, he umi ka lakou olelo ana mai ia makou, Maluna auanei o oukou, mai na wahi mai a pau a oukou e hoi mai ai ia makou.
13 Pelo que puz guardas nos logares baixos por detraz do muro e nos altos: e puz ao povo pelas suas familias com as suas espadas, com as suas lanças, e com os seus arcos.
A hoonoho iho la au ma na wahi haahaa iho ma ke kua o ka pa, a ma na wahi kiekie ae no hoi, hoonoho iho au i ka poo kanaka ma ko lakou mau ohana me ka lakou mau pahikaua, a me ka lakou mau ihe, a me ka lakou mau kakaka.
14 E olhei, e levantei-me, e disse aos nobres, e aos magistrados, e ao resto do povo: Não os temaes: lembrae-vos do grande e terrivel Senhor, e pelejae pelos vossos irmãos, vossos filhos, vossas mulheres e vossas casas.
A nana au a ku ae, a olelo aku la i na kaukaualii, a me na luna, a me ke koena o ka poe kanaka, Mai makau oukou imua o lakou; e hoomanao oukou i ka Haku nui hooweliweli, a e kaua oukou no ko oukou mau hoahanau, a me ka oukou mau keikikane, a me ka oukou mau kaikamahine, a me ka oukou mau wahine, a me ko oukou mau hale.
15 E succedeu que, ouvindo os nossos inimigos que nol-o fizeram saber, e que Deus tinha dissipado o conselho d'elles, todos voltámos ao muro, cada um á sua obra.
A lohe ko makou poe enemi, ua ikea ia e makou, a ua hookahuli ke Akua i ko lakou manao, alaila hoi ae la makou a pau ma ka pa, o kela kanaka keia kanaka ma kana hana iho.
16 E succedeu que desde aquelle dia metade dos meus moços trabalhava na obra, e metade d'elles tinha as lanças, os escudos, os arcos, e as couraças; e os chefes estavam por detraz de toda a casa de Judah.
A mai ia la mai, hana iho la ka hapalua o ka'u poe kauwa ma ka hana, a paa iho la kekahi hapalua o lakou i na ihe, a me na palekaua, a me na kakaka, a me na puliki koa; a o na luna, ma ke kua lakou o ko ka hale a pau o Iuda.
17 Os que edificavam o muro, e os que traziam as cargas, e os que carregavam, cada um com uma mão fazia a obra e na outra tinha as armas.
O ka poe e uhau ana i ka pa, a o ka poe e amo ana, a me ka poe e hoouka ana, hana iho la kela mea keia mea me kekahi lima ona ma ka hana, a me kekahi lima hoi paa iho la ia i ka mea kaua.
18 E os edificadores cada um trazia a sua espada cingida aos lombos, e edificavam: e o que tocava a trombeta estava junto comigo.
No ka mea, o ka poe o uhau ana, ua kaeiia lakou ma ko lakou mau puhaka, kela kanaka keia kanaka me kana pahikaua, a uhau iho la. A o ka mea nana i puhi ka pu, ma ko'u aoao ia.
19 E disse eu aos nobres, e aos magistrados, e ao resto do povo: Grande e extensa é a obra, e nós estamos apartados do muro, longe uns dos outros.
A i aku la au i na kaukaualii, a me na luna, a me ke koena o ka poe kanaka, Ua nui no ka hana, a ua palahalaha aku la, a ua kaawale kakou ma ka pa, a ua mamao aku kakou kekahi me kekahi.
20 No logar onde ouvirdes o som da buzina ali vos ajuntareis comnosco; o nosso Deus pelejará por nós.
Ma kahi a oukou e lohe ai i ke kani o ka pu, malaila oukou o akoakoa mai ai io makou la: o ko kakou Akua, oia ka mea nana e kaua marauli o kakou.
21 Assim trabalhavamos na obra: e metade d'elles tinha as lanças desde a subida da alva até ao sair das estrellas.
A hana iho la makou i ka hana; a o ka hapalua o lakou, paa iho la lakou i na ihe, mai ka wanaao a kau mai la na hoku.
22 Tambem n'aquelle tempo disse ao povo: Cada um com o seu moço passe a noite em Jerusalem, para que de noite nos sirvam de guarda, e de dia na obra.
A ia manawa olelo aku hoi au i ka poe kanaka, E moe kela kanaka keia kanaka me kana kauwa iloko o Ierusalema, i lilo lakou i poe kiaipo no kakou i ka po, a e hana hoi i ke ao.
23 E nem eu, nem meus irmãos, nem meus moços, nem os homens da guarda que me seguiam largavamos os nossos vestidos: cada um tinha suas armas e agua.
Aole hoi au, a me ko'u poe hoahanau, a me ko'u poe kauwa, a me ka poe koa i hahai mahope o'u, aole makou i wehe ae i ko makou kapa: me kela kanaka keia kanaka hoi kana mea kaua i ke kii ana i ka wai.

< Neemias 4 >