Lucas 1
1 Tendo pois muitos emprehendido pôr em ordem a narração das coisas que entre nós se cumpriram,
Kad već mnogi poduzeše sastaviti izvješće o događajima koji se ispuniše među nama -
2 Segundo nos transmittiram os mesmos que as viram desde o principio, e foram ministros da palavra,
kako nam to predadoše oni koji od početka bijahu očevici i sluge Riječi -
3 Pareceu-me tambem a mim conveniente escrevel-as a ti, ó excellente Theophilo, por sua ordem, havendo-me já informado minuciosamente de tudo desde o principio;
pošto sam sve, od početka, pomno ispitao, naumih i ja tebi, vrli Teofile, sve po redu napisati
4 Para que conheças a certeza das coisas de que já estás informado.
da se tako osvjedočiš o pouzdanosti svega u čemu si poučen.
5 Existiu, no tempo de Herodes, rei da Judéa, um sacerdote chamado Zacharias, da ordem de Abias, e cuja mulher era das filhas d'Aarão; e o seu nome era Isabel.
U dane Heroda, kralja judejskoga, bijaše neki svećenik imenom Zaharija iz razreda Abijina. Žena mu bijaše od kćeri Aronovih, a ime joj Elizabeta.
6 E eram ambos justos perante Deus, andando sem reprehensão em todos os mandamentos e preceitos do Senhor.
Oboje bijahu pravedni pred Bogom: živjeli su besprijekorno po svim zapovijedima i odredbama Gospodnjim.
7 E não tinham filhos, porquanto Isabel era esteril, e ambos eram avançados em edade.
No nisu imali djeteta jer Elizabeta bijaše nerotkinja, a oboje već poodmakle dobi.
8 E aconteceu que, exercendo elle o sacerdocio diante de Deus, na ordem da sua turma,
Dok je Zaharija jednom po redu svoga razreda obavljao svećeničku službu pred Bogom,
9 Segundo o costume sacerdotal, coube-lhe em sorte entrar no templo do Senhor a offerecer o incenso.
ždrijebom ga zapade po bogoslužnom običaju da uđe u Svetište Gospodnje i prinese kad.
10 E toda a multidão do povo estava fóra, orando á hora do incenso,
Za vrijeme kađenice sve je ono mnoštvo naroda vani molilo.
11 E um anjo do Senhor lhe appareceu, posto em pé, á direita do altar do incenso.
A njemu se ukaza anđeo Gospodnji. Stajao je s desne strane kadionoga žrtvenika.
12 E Zacharias, vendo-o, turbou-se, e caiu temor sobre elle.
Ugledavši ga, Zaharija se prepade i strah ga spopade.
13 Mas o anjo lhe disse: Zacharias, não temas, porque a tua oração foi ouvida, e Isabel, tua mulher, dará á luz um filho, e lhe porás o nome de João;
No anđeo mu reče: “Ne boj se, Zaharija! Uslišana ti je molitva: žena će ti Elizabeta roditi sina. Nadjenut ćeš mu ime Ivan.
14 E terás prazer e alegria, e muitos se alegrarão no seu nascimento;
Bit će ti radost i veselje i rođenje će njegovo mnoge obradovati.
15 Porque será grande diante do Senhor, e não beberá vinho, nem bebida forte, e será cheio do Espirito Sancto, até desde o ventre de sua mãe;
Bit će doista velik pred Gospodinom. Ni vina ni drugoga opojnog pića neće piti. Duha Svetoga bit će pun već od majčine utrobe.
16 E converterá muitos dos filhos de Israel ao Senhor seu Deus;
Mnoge će sinove Izraelove obratiti Gospodinu, Bogu njihovu.
17 E irá adiante d'elle no espirito e virtude d'Elias, para converter os corações dos paes aos filhos, e os rebeldes á prudencia dos justos; para preparar ao Senhor um povo bem disposto.
Ići će pred njim u duhu i sili Ilijinoj da obrati srce otaca k sinovima i nepokorne k razumnosti pravednih te spremi Gospodinu narod pripravan.”
18 Disse então Zacharias ao anjo: Como conhecerei isto? pois eu já sou velho, e minha mulher avançada em edade.
Nato Zaharija reče anđelu: “Po čemu ću ja to razaznati. Ta star sam i žena mi poodmakle dobi.”
19 E, respondendo o anjo, disse-lhe: Eu sou Gabriel, que assisto diante de Deus, e fui enviado a fallar-te e dar-te estas alegres novas;
Anđeo mu odgovori: “Ja sam Gabriel koji stojim pred Bogom. Poslan sam da govorim s tobom i da ti donesem ovu radosnu poruku.
20 E eis que ficarás mudo, e não poderás fallar até ao dia em que estas coisas aconteçam; porquanto não crêste nas minhas palavras, que a seu tempo se hão de cumprir
I evo, budući da nisi povjerovao mojim riječima, koje će se ispuniti u svoje vrijeme, zanijemjet ćeš i nećeš moći govoriti do dana dok se to ne zbude.”
21 E o povo estava esperando a Zacharias, e maravilhavam-se de que tanto se demorasse no templo.
Narod je iščekivao Zahariju i čudio se što se toliko zadržao u Svetištu.
22 E, saindo elle, não lhes podia fallar; e entenderam que tinha visto alguma visão no templo. E fallava por acenos, e ficou mudo.
Kad je napokon izašao, nije im mogao ništa reći pa zaključiše da je u Svetištu imao viđenje. Nastojao im se doduše izraziti znakovima, ali osta nijem.
23 E succedeu que, terminados os dias do seu ministerio, voltou para sua casa.
Kad se navršiše dani njegove službe, otiđe kući.
24 E depois d'aquelles dias Isabel, sua mulher, concebeu, e por cinco mezes se occultou, dizendo:
Nakon tih dana zatrudnje Elizabeta, njegova žena. Krila se pet mjeseci govoreći:
25 Porque isto me fez o Senhor, nos dias em que attentou em mim, para destruir o meu opprobrio entre os homens.
“Evo, to mi je učinio Gospodin u dane kad mu se svidje skinuti s mene sramotu među ljudima.”
26 E, no sexto mez, foi o anjo Gabriel enviado por Deus a uma cidade da Galilea, chamada Nazareth,
U šestome mjesecu posla Bog anđela Gabriela u galilejski grad imenom Nazaret
27 A uma virgem desposada com um varão, cujo nome era José, da casa de David; e o nome da virgem era Maria.
k djevici zaručenoj s mužem koji se zvao Josip iz doma Davidova; a djevica se zvala Marija.
28 E, entrando o anjo aonde ella estava, disse: Salve, agraciada; o Senhor é comtigo: bemdita tu entre as mulheres.
Anđeo uđe k njoj i reče: “Zdravo, milosti puna! Gospodin s tobom!”
29 E, vendo-o ella, turbou-se muito das suas palavras, e considerava que saudação seria esta.
Na tu se riječ ona smete i stade razmišljati kakav bi to bio pozdrav.
30 Disse-lhe então o anjo: Maria, não temas, porque achaste graça diante de Deus;
No anđeo joj reče: “Ne boj se, Marijo! Ta našla si milost u Boga.
31 E eis que em teu ventre conceberás, e darás á luz um filho, e pôr-lhe-has o nome de Jesus.
Evo, začet ćeš i roditi sina i nadjenut ćeš mu ime Isus.
32 Este será grande, e será chamado filho do Altissimo; e o Senhor Deus lhe dará o throno de David, seu pae;
On će biti velik i zvat će se Sin Svevišnjega. Njemu će Gospodin Bog dati prijestolje Davida, oca njegova,
i kraljevat će nad domom Jakovljevim uvijeke i njegovu kraljevstvu neće biti kraja.” (aiōn g165)
34 E disse Maria ao anjo: Como se fará isto? pois não conheço varão.
Nato će Marija anđelu: “Kako će to biti kad ja muža ne poznajem?”
35 E, respondendo o anjo, disse-lhe: Descerá sobre ti o Espirito Sancto, e a virtude do Altissimo te cobrirá com a sua sombra; pelo que tambem o Sancto, que de ti ha de nascer, será chamado Filho de Deus.
Anđeo joj odgovori: “Duh Sveti sići će na te i sila će te Svevišnjega osjeniti. Zato će to čedo i biti sveto, Sin Božji.
36 E eis que tambem Isabel, tua prima, concebeu um filho em sua velhice; e é este o sexto mez para aquella que era chamada esteril;
A evo tvoje rođakinje Elizabete: i ona u starosti svojoj zače sina. I njoj, nerotkinjom prozvanoj, ovo je već šesti mjesec.
37 Porque para Deus nada será impossivel.
Ta Bogu ništa nije nemoguće!”
38 Disse então Maria: Eis aqui a serva do Senhor; cumpra-se em mim segundo a tua palavra. E o anjo ausentou-se d'ella.
Nato Marija reče: “Evo službenice Gospodnje, neka mi bude po tvojoj riječi!” I anđeo otiđe od nje.
39 E n'aquelles dias, levantando-se Maria, foi apressada ás montanhas, a uma cidade de Juda,
Tih dana usta Marija i pohiti u Gorje, u grad Judin.
40 E entrou em casa de Zacharias, e saudou a Isabel.
Uđe u Zaharijinu kuću i pozdravi Elizabetu.
41 E aconteceu que, ao ouvir Isabel a saudação de Maria, a creancinha saltou no seu ventre; e Isabel foi cheia do Espirito Sancto,
Čim Elizabeta začu Marijin pozdrav, zaigra joj čedo u utrobi. I napuni se Elizabeta Duha Svetoga
42 E exclamou com grande voz, e disse: Bemdita tu entre as mulheres, e bemdito o fructo do teu ventre.
i povika iz svega glasa: “Blagoslovljena ti među ženama i blagoslovljen plod utrobe tvoje!
43 E d'onde me provém isto a mim, que a mãe do meu Senhor venha a mim?
Ta otkuda meni da mi dođe majka Gospodina mojega?
44 Pois eis que, ao chegar aos meus ouvidos a voz da tua saudação, a creancinha saltou de alegria no meu ventre;
Gledaj samo! Tek što mi do ušiju doprije glas pozdrava tvojega, zaigra mi od radosti čedo u utrobi.
45 E bemaventurada a que creu, pois hão de cumprir-se as coisas que da parte do Senhor lhe foram ditas.
Blažena ti što povjerova da će se ispuniti što ti je rečeno od Gospodina!”
46 Disse então Maria: A minha alma engrandece ao Senhor,
Tada Marija reče: “Veliča duša moja Gospodina,
47 E o meu espirito se alegra em Deus meu Salvador;
klikće duh moj u Bogu, mome Spasitelju,
48 Porque attentou na baixeza de sua serva; pois eis que desde agora todas as gerações me chamarão bemaventurada:
što pogleda na neznatnost službenice svoje: odsad će me, evo, svi naraštaji zvati blaženom.
49 Porque me fez grandes coisas o Poderoso; e sancto é o seu nome.
Jer velika mi djela učini Svesilni, sveto je ime njegovo!
50 E a sua misericordia é de geração em geração sobre os que o temem.
Od koljena do koljena dobrota je njegova nad onima što se njega boje.
51 Com o seu braço obrou valorosamente: dissipou os soberbos no pensamento de seus corações.
Iskaza snagu mišice svoje, rasprši oholice umišljene.
52 Depoz dos thronos os poderosos, e elevou os humildes.
Silne zbaci s prijestolja, a uzvisi neznatne.
53 Encheu de bens os famintos, e despediu vasios os ricos.
Gladne napuni dobrima, a bogate otpusti prazne.
54 Auxiliou a Israel seu servo, recordando-se da sua misericordia;
Prihvati Izraela, slugu svoga, kako obeća ocima našim:
spomenuti se dobrote svoje prema Abrahamu i potomstvu njegovu dovijeka.” (aiōn g165)
56 E Maria ficou com ella quasi tres mezes, e depois voltou para sua casa.
Marija osta s Elizabetom oko tri mjeseca, a onda se vrati kući.
57 E completou-se para Isabel o tempo de dar á luz, e teve um filho.
Elizabeti se međutim navršilo vrijeme da rodi. I porodi sina.
58 E os seus visinhos e parentes ouviram que tinha Deus usado para com ella de grande misericordia, e alegraram-se com ella.
Kad su njezini susjedi i rođaci čuli da joj Gospodin obilno iskaza dobrotu, radovahu se s njome.
59 E aconteceu que, ao oitavo dia, vieram circumcidar o menino, e lhe chamavam Zacharias, do nome de seu pae.
Osmoga se dana okupe da obrežu dječaka. Htjedoše ga prozvati imenom njegova oca - Zaharija,
60 E, respondendo sua mãe, disse: Não, porém será chamado João.
no mati se njegova usprotivi: “Nipošto, nego zvat će se Ivan!”
61 E disseram-lhe: Ninguem ha na tua parentela que se chame por este nome.
Rekoše joj na to: “Ta nikoga nema od tvoje rodbine koji bi se tako zvao.”
62 E perguntaram por acenos ao pae como queria que lhe chamassem.
Tada znakovima upitaju oca kojim ga imenom želi prozvati.
63 E, pedindo elle uma taboinha de escrever, escreveu, dizendo: O seu nome é João. E todos se maravilharam.
On zaiska pločicu i napisa “Ivan mu je ime!” Svi se začude,
64 E logo a bocca se lhe abriu, e a lingua se lhe soltou; e fallava, louvando a Deus.
a njemu se umah otvoriše usta i jezik te progovori blagoslivljajući Boga.
65 E veiu temor sobre todos os seus circumvisinhos, e em todas as montanhas da Judea foram divulgadas todas estas coisas.
Strah obuze sve njihove susjede, a po svem su se Gorju judejskom razglašavali svi ti događaji.
66 E todos os que as ouviam as conservavam em seus corações, dizendo: Quem será pois este menino? E a mão do Senhor estava com elle.
I koji su god čuli, razmišljahu o tome pitajući se: “Što li će biti od ovoga djeteta?” Uistinu, ruka Gospodnja bijaše s njime.
67 E Zacharias, seu pae, foi cheio do Espirito Sancto, e prophetizou, dizendo:
A Zaharija, otac njegov, napuni se Duha Svetoga i stade prorokovati:
68 Bemdito o Senhor Deus d'Israel, porque visitou e remiu o seu povo,
“Blagoslovljen Gospodin Bog Izraelov, što pohodi i otkupi narod svoj!
69 E nos levantou uma salvação poderosa na casa de David seu servo,
Podiže nam snagu spasenja u domu Davida, sluge svojega,
kao što obeća na usta svetih proroka svojih odvijeka: (aiōn g165)
71 Que nos livraria dos nossos inimigos e da mão de todos os que nos aborrecem;
spasiti nas od neprijatelja naših i od ruke sviju koji nas mrze;
72 Para manifestar misericordia a nossos paes, e lembrar-se do seu sancto concerto,
iskazati dobrotu ocima našim i sjetiti se svetog Saveza svojega,
73 E do juramento que jurou a Abrahão nosso pae,
zakletve kojom se zakle Abrahamu, ocu našemu: da će nam dati
74 De conceder-nos que, libertados da mão de nossos inimigos, o serviriamos sem temor,
te mu, izbavljeni iz ruku neprijatelja, služimo bez straha
75 Em sanctidade e justiça perante elle, todos os dias da nossa vida.
u svetosti i pravednosti pred njim u sve dane svoje.
76 E tu, ó menino, serás chamado propheta do Altissimo, porque has de ir adiante da face do Senhor, a preparar os seus caminhos;
A ti, dijete, prorok ćeš se Svevišnjega zvati jer ćeš ići pred Gospodinom da mu pripraviš putove,
77 Para dar ao seu povo conhecimento da salvação, na remissão dos seus peccados;
da pružiš spoznaju spasenja narodu njegovu po otpuštenju grijeha njihovih,
78 Pelas entranhas da misericordia do nosso Deus, com que o Oriente do alto nos visitou;
darom premilosrdnog srca Boga našega po kojem će nas pohoditi Mlado sunce s visine
79 Para alumiar aos que estão assentados em trevas e sombra de morte; a fim de dirigir os nossos pés pelo caminho da paz.
da obasja one što sjede u tmini i sjeni smrtnoj, da upravi noge naše na put mira.”
80 E o menino crescia, e se robustecia em espirito. E esteve nos desertos até ao dia em que havia de mostrar-se a Israel.
Dječak je međutim rastao i duhom jačao. Boravio je u pustinji sve do dana svoga javnog nastupa pred Izraelom.
