Jó 5
1 Chama agora; ha alguem que te responda? e para qual dos sanctos te virarás?
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 Porque a ira destroe o louco; e o zelo mata o tolo.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 Bem vi eu o louco lançar raizes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados ás portas, e não ha quem os livre.
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 A sua sega a devora o faminto, e até d'entre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 Porque do pó não procede a afflicção, nem da terra brota o trabalho.
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 Porém eu buscaria a Deus; e a Elle dirigiria a minha falla.
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 Elle faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 Que dá a chuva sobre a terra, e envia aguas sobre os campos,
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 Para pôr aos abatidos n'um logar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Elle aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a effeito.
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 Elle apanha os sabios na sua propria astucia; e o conselho dos perversos se precipita.
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 Elles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, ás apalpadelas.
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 Porém ao necessitado livra da espada, e da bocca d'elles, e da mão do forte.
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 Assim ha esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua bocca.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 Eis que bemaventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 Porque elle faz a chaga, e elle mesmo a liga: elle fere, e as suas mãos curam.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 Em seis angustias te livrará; e na setima o mal te não tocará.
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 Na fome te livrará da morte; e na guerra da violencia da espada.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 Do açoite da lingua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 Da assolação e da fome te rirás, e os animaes da terra não temerás.
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 Porque até com as pedras do campo terás a tua alliança; e os animaes do campo serão pacificos comtigo.
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 Tambem saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a herva da terra.
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 Na velhice virás á sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita n'isso para teu bem.
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
