Jó 33

1 Assim, na verdade, ó Job, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.

A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.

2 Eis que já abri a minha bocca: já fallou a minha lingua debaixo do meu paladar.

Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.

3 As minhas razões sairão da sinceridade do meu coração, e a pura sciencia dos meus labios.

Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.

4 O Espirito de Deus me fez: e a inspiração do Todo-poderoso me deu vida.

Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.

5 Se podes responde-me, põe por ordem diante de mim a tua causa, e levanta-te.

Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.

6 Eis que sou de Deus, como tu: do lodo tambem eu fui cortado.

Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.

7 Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.

Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

8 Na verdade que disseste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das palavras, dizendo:

A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.

9 Limpo estou, sem transgressão: puro sou; e não tenho culpa.

Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

10 Eis que acha contra mim achaques, e me considerou como seu inimigo.

Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

11 Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.

Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

12 Eis que n'isto te respondo: Não foste justo; porque maior é Deus do que o homem.

Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.

13 Por que razão contendeste com elle? porque não responde ácerca de todos os seus feitos.

Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

14 Antes Deus falla uma e duas vezes; porém ninguem attenta para isso.

Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.

15 Em sonho ou em visão de noite, quando cae somno profundo sobre os homens, e adormecem na cama,

We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:

16 Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sella a sua instrucção.

Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,

17 Para apartar o homem d'aquillo que faz, e esconder do homem a soberba.

Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;

18 Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.

Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

19 Tambem na sua cama é com dôres castigado; como tambem a multidão de seus ossos com fortes dôres.

Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.

20 De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida appetecivel.

Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

21 Desapparece a sua carne á vista d'olhos, e os seus ossos, que se não viam, agora apparecem:

Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;

22 E a sua alma se vae chegando á cova, e a sua vida ao que traz morte.

I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

23 Se com elle pois houver um mensageiro, um interprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua rectidão,

Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:

24 Então terá misericordia d'elle, e lhe dirá: Livra-o, que não desça á cova; já achei resgate.

Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

25 Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.

I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.

26 Devéras orará a Deus, o qual se agradará d'elle, e verá a sua face com jubilo, e restituirá ao homem a sua justiça.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

27 Olhará para os homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.

Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

28 Porém Deus livrou a minha alma de que não passasse a cova; assim que a minha vida vê a luz.

Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

29 Eis que tudo isto obra Deus, duas e tres vezes para com o homem;

Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,

30 Para desviar a sua alma da perdição, e o alumiar com a luz dos viventes.

Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.

31 Escuta pois, ó Job, ouve-me: cala-te, e eu fallarei.

Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.

32 Se tens alguma coisa que dizer, responde-me: falla, porque desejo justificar-te.

Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.

33 Se não, escuta-me tu: cala-te, e ensinar-te-hei a sabedoria.

A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.