Gênesis 12
1 Ora o Senhor disse a Abrão: Sae-te da tua terra, e da tua parentela, e da casa de teu pae, para a terra que eu te mostrarei.
И рече Господь Авраму: изыди от земли твоея, и от рода твоего, и от дому отца твоего, и иди в землю, юже ти покажу:
2 E far-te-hei uma grande nação, e abençoar-te-hei, e engrandecerei o teu nome; e tu serás uma benção.
и сотворю тя в язык велий, и благословлю тя, и возвеличу имя твое, и будеши благословен:
3 E abençoarei os que te abençoarem, e amaldiçoarei os que te amaldiçoarem; e em ti serão bemditas todas as familias da terra.
и благословлю благословящыя тя, и кленушыя тя проклену: и благословятся о тебе вся племена земная.
4 Assim partiu Abrão, como o Senhor lhe tinha dito, e foi Lot com elle: e era Abrão de edade de setenta e cinco annos, quando saiu de Haran.
И иде Аврам, якоже глагола ему Господь, и идяше с ним Лот: Аврам же бе лет седмидесяти пяти, егда изыде от (земли) Харран.
5 E tomou Abrão a Sarai, sua mulher, e a Lot, filho de seu irmão, e toda a sua fazenda, que haviam adquirido, e as almas que lhe accresceram em Haran: e sairam para irem á terra de Canaan; e vieram á terra de Canaan.
И поят Аврам Сару жену свою, и Лота сына брата своего, и вся имения своя, елика стяжаша, и всякую душу, юже стяжаша в Харране: и изыдоша поити в землю Ханааню.
6 E passou Abrão por aquella terra até ao logar de Sichem, até ao carvalho de Moreh; e estavam então os Cananeos na terra.
И пройде Аврам землю в долготу ея даже до места Сихем, до дуба Высокаго: Хананее же тогда живяху на земли (той).
7 E appareceu o Senhor a Abrão, e disse: Á tua semente darei esta terra. E edificou ali um altar ao Senhor, que lhe apparecêra.
И явися Господь Авраму и рече ему: семени твоему дам землю сию. И созда тамо Аврам жертвенник Господу явльшемуся ему.
8 E moveu-se d'ali para a montanha á banda do Oriente de Bethel, e armou a sua tenda, tendo Bethel ao Occidente, e Ai ao Oriente; e edificou ali um altar ao Senhor, e invocou o nome do Senhor.
И отступи оттуду в гору на восток (лицем) прямо Вефилю, и постави тамо кущу свою в Вефили при мори, и Агге к востоком: и созда тамо жертвенник Господу, и призва во имя Господа (явльшася ему).
9 Depois caminhou Abrão d'ali, seguindo ainda para a banda do Sul.
И воздвижеся Аврам, и шед ополчися в пустыни.
10 E havia fome n'aquella terra: e desceu Abrão ao Egypto, para peregrinar ali, porquanto a fome era grande na terra.
И бысть глад на земли: и сниде Аврам во Египет вселитися тамо, яко одоле глад на земли.
11 E aconteceu que, chegando elle para entrar no Egypto, disse a Sarai, sua mulher: Ora bem sei que és mulher formosa á vista;
Бысть же егда приближися Аврам внити во Египет, рече Аврам Саре жене своей: вем аз, яко жена добролична еси:
12 E será que, quando os Egypcios te virem, dirão: Esta é sua mulher. E matar-me-hão a mim, e a ti te guardarão em vida
будет убо егда увидят тя Египтяне, рекут, яко жена его есть сия: и убиют мя, тебе же снабдят:
13 Dize, peço-te, que és minha irmã, para que me vá bem por tua causa, e que viva a minha alma por amor de ti.
рцы убо, яко сестра ему есмь, да добро мне будет тебе ради, и будет жива душа моя тебе ради.
14 E aconteceu que, entrando Abrão no Egypto, viram os Egypcios a mulher, que era mui formosa.
Бысть же егда вниде Аврам во Египет, видевше Египтяне жену его, яко добра бяше зело,
15 E viram-n'a os principes do Pharaó, e gabaram-n'a diante do Pharaó: e foi a mulher tomada para casa do Pharaó.
и видеша ю князи фараони и похвалиша ю пред фараоном, и введоша ю в дом фараонов.
16 E fez bem a Abrão por amor d'ella; e elle teve ovelhas, e vaccas, e jumentos, e servos e servas, e jumentas, e camelos.
И Авраму добре бяше ея ради: и быша ему овцы и телцы и ослы, и рабы и рабыни, и мски и велблюды.
17 Feriu, porém, o Senhor o Pharaó com grandes pragas, e a sua casa, por causa de Sarai, mulher de Abrão.
И мучи Господь казньми великими и лютыми фараона и дом его Сары ради жены Аврамли.
18 Então chamou o Pharaó a Abrão, e disse: Que é isto que me fizeste? porque não me disseste que ella era tua mulher?
Призвав же фараон Аврама, рече ему: что сие сотворил еси мне, яко не поведал ми еси, яко жена твоя есть?
19 Porque disseste: É minha irmã? de maneira que a houvera tomado por minha mulher: agora, pois, eis aqui tua mulher; toma-a e vae-te.
Вскую рекл еси, яко сестра ми есть? И поях ю себе в жену. И ныне се, жена твоя пред тобою: поемь ю отиди.
20 E o Pharaó, deu ordens aos seus varões a seu respeito, e acompanharam-n'o a elle, e a sua mulher, e a tudo o que tinha.
И заповеда фараон мужем о Авраме, проводити его и жену его, и вся, елика быша его, и Лота с ним.
