2 Coríntios 9

1 Quanto á administração que se faz a favor dos sanctos, não necessito escrever-vos;

Lecz o posłudze na rzecz świętych nie ma potrzeby, abym wam pisał.

2 Porque bem sei a promptidão do vosso animo da qual me glorio de vós para com os macedonios; que a Achaia está prompta desde o anno passado, e o vosso zelo tem estimulado muitos.

Znam bowiem waszą gotowość, z powodu której wobec Macedończyków chlubię się wami, że Achaja jest gotowa od zeszłego roku, i wasza gorliwość pobudziła wielu.

3 Porém enviei estes irmãos, para que a nossa gloria, ácerca de vós, não seja vã n'esta parte; para que (como já disse) possaes estar promptos:

Ale posłałem braci, żeby nasza chluba z was nie okazała się pod tym względem próżna, abyście, jak mówiłem, byli przygotowani;

4 Para que, se acaso os macedonios vierem comigo, e vos acharem desapercebidos, não nos envergonhemos nós (para não dizermos vós) d'este firme fundamento de gloria.

I abyśmy, jeśli przypadkiem przybyliby ze mną Macedończycy i zastali was nieprzygotowanymi, nie byli zawstydzeni my – żeby nie powiedzieć: wy – za tak śmiałe przechwalanie się.

5 Portanto, tive por coisa necessaria exhortar estes irmãos, para que primeiro fossem ter comvosco, e preparassem primeiro a vossa benção, já d'antes annunciada, para que esteja prompta como benção, e não como avareza.

Uważałem więc za konieczne zachęcić braci, aby wcześniej udali się do was i zawczasu przygotowali przedtem obiecany wasz hojny dar, aby był gotowy jako [wyraz] hojności, a nie skąpstwa.

6 E digo isto: Que o que semeia pouco, pouco tambem ceifará; e o que semeia em abundancia, em abundancia tambem ceifará.

Lecz [mówię]: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie.

7 Cada um contribua segundo propoz no seu coração; não com tristeza, ou por necessidade; porque Deus ama ao que dá com alegria.

Każdy jak postanowił w swym sercu, [tak niech zrobi], nie z żalem ani z przymusu, gdyż radosnego dawcę Bóg miłuje.

8 E Deus é poderoso para fazer abundar em vós toda a graça, para que tendo sempre, em tudo, toda a sufficiencia, abundeis em toda a boa obra;

A Bóg ma moc udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelki dobry uczynek;

9 Conforme está escripto: Espalhou, deu aos pobres: a sua justiça permanece para sempre. (aiōn g165)

Jak jest napisane: Rozrzucił, dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki. (aiōn g165)

10 Ora, aquelle que dá a semente ao que semeia, tambem dará pão para comer, e multiplicará a vossa sementeira, e augmentará os fructos da vossa justiça;

A ten, który daje ziarno siewcy, niech i wam da chleba do jedzenia, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości;

11 Para que em tudo enriqueçaes para toda a beneficencia, a qual faz que por nós se deem graças a Deus.

[Abyście] byli wzbogaceni we wszystko ku wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu składane jest dziękczynienie Bogu.

12 Porque a administração d'este serviço, não só suppre as necessidades dos sanctos, mas tambem abunda em muitas graças, que se dão a Deus

Posługiwanie bowiem w tej służbie nie tylko zaspokaja niedostatki świętych, ale też obfituje w liczne dziękczynienia składane Bogu.

13 Portanto, na prova d'esta administração, glorificam a Deus pela submissão que confessaes quanto ao evangelho de Christo, e pela bondade da communicação para com elles, e para com todos;

Gdyż przez doświadczenie tej posługi chwalą Boga za to, że jesteście posłuszni wyznawanej przez siebie ewangelii Chrystusa i hojni w udzielaniu im i wszystkim [innym];

14 E pela sua oração por vós, tendo de vós saudades, por causa da excellente graça de Deus em vós.

A modląc się za was, tęsknią za wami z powodu obfitującej w was łaski Bożej.

15 Graças a Deus pois pelo seu dom ineffavel.

Bogu [niech będą] dzięki za jego niewypowiedziany dar.