Pieśń nad Pieśniami 2

1 Jestem różą Saronu i lilią dolin.

Soy la rosa de Sarón Y el lirio de los valles.

2 Jak lilia między cierniami, tak moja umiłowana między pannami.

Como el lirio entre los espinos, Así es mi amada entre las doncellas.

3 Jak jabłoń między leśnymi drzewami, tak mój miły między młodzieńcami. Z wielkim pragnieniem usiadłam w jego cieniu, a jego owoc [jest] słodki memu podniebieniu.

Como el manzano entre los árboles del bosque, Así es mi amado entre los jóvenes. A su sombra deseo sentarme y comer sus dulces frutos.

4 Wprowadził mnie do komnaty biesiadnej, a jego chorągwią nade mną jest miłość.

Él me lleva a la sala del banquete, Y su estandarte sobre mí es amor.

5 Pokrzepcie mnie bukłakami, posilcie mnie jabłkami, bo jestem chora z miłości.

¡Susténtenme con pasas, Confórtenme con manzanas, Porque estoy enferma de amor!

6 Jego lewa ręka pod moją głową, a jego prawa ręka mnie obejmuje.

¡Su izquierda esté bajo mi cabeza, Y su derecha me abrace!

7 Zaklinam was, córki Jerozolimy, na sarny i łanie polne: Nie budźcie mego umiłowanego i nie przerywajcie [jego] snu, dopóki nie zechce.

¡Oh hijas de Jerusalén, Las conjuro por las gacelas y por los venados del campo, Que no despierten ni hagan velar al amor hasta que quiera!

8 Głos mego umiłowanego! Oto idzie, skacząc po górach, a podskakując po pagórkach.

¡La voz de mi amado! ¡Allí salta sobre las montañas, Brinca sobre las colinas!

9 Mój umiłowany podobny jest do sarny albo młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, zagląda przez okna, patrzy przez kraty.

Mi amado es como un venado o un cervatillo. ¡Miren! Está tras nuestro muro y mira por las ventanas. Observa por las celosías.

10 Mój umiłowany odezwał się i powiedział mi: Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

Mi amado habló: ¡Oh amada mía, hermosa mía, levántate y sal conmigo!

11 Oto bowiem minęła zima, deszcz ustał i przeszedł.

Porque pasó el invierno. La lluvia cesó y se fue.

12 Kwiatki pokazały się na ziemi, nadszedł czas śpiewania i głos synogarlicy słychać w naszej ziemi.

Las flores aparecen en la tierra, El tiempo de la poda llegó Y la voz de la tórtola se oye en nuestra tierra.

13 Drzewo figowe już wypuściło swoje niedojrzałe figi, a kwitnąca winorośl wydaje swoją woń. Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

La higuera ya madura sus brevas, Y las vides en flor exhalan su aroma. ¡Levántate, oh amada mía, Hermosa mía, y ven!

14 Moja gołębico, [mieszkająca] w skalnych szczelinach, w stromych kryjówkach, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż twój głos jest słodki i twoja twarz piękna.

¡Oh paloma mía! Tú, que anidas en las grietas de la peña, En los escarpados parajes: ¡Muéstrate! ¡Hazme oír tu voz! Porque dulce es tu voz y hermoso tu rostro.

15 Schwytajcie nam lisy, małe lisy, które psują winnice, ponieważ nasze winnice kwitną.

Cácennos las zorras, Las zorras pequeñas que echan a perder las viñas, ¡Nuestras viñas en flor!

16 Mój umiłowany [jest] mój, a ja jestem jego. Pasie on wśród lilii.

¡Mi amado es mío y yo suya! Él pastorea entre los lirios

17 Nim zaświta dzień i znikną cienie, zawróć, mój umiłowany, bądź jak sarna albo młode jelenie na górach Beter.

Hasta que refresque el día y huyan las sombras. ¡Vuelve, oh amado mío! Sé como el venado o el cervatillo sobre las montañas de Béter.