Psalmów 74
1 Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
[A Psalm] of instruction for Asaph. Therefore have you rejected [us], O God, for ever? [therefore] is your wrath kindled against the sheep of your pasture?
2 Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
Remember your congregation which you have purchased from the beginning; you did ransom the rod of your inheritance; this mount Sion wherein you have lived.
3 Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
Lift up your hands against their pride continually; [because of] all that the enemy has done wickedly in your holy places.
4 Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
And they that hate you have boasted in the midst of your feast; they have set up their standards for signs,
5 Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
ignorantly as it were in the entrance above;
6 A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
they cut down its doors at once with axes as in a wood of trees; they have broken it down with hatchet and stone cutter.
7 Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
They have burnt your sanctuary with fire to the ground; they have profaned the habitation of your name.
8 Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
They have said in their heart, [even] all their kindred together, Come, let us abolish the feasts of the Lord from the earth.
9 Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].
We have not seen our signs; there is no longer a prophet; and [God] will not know us any more.
10 Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?
How long, O God, shall the enemy reproach? shall the enemy provoke your name forever?
11 Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
Therefore turn you away your hand, and your right hand from the midst of your bosom for ever?
12 Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
But God is our King of old; he has wrought salvation in the midst of the earth.
13 Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
You did establish the sea, in your might, you did break to pieces the heads of the dragons in the water.
14 Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
You did break to pieces the heads of the dragon; you did give him [for] meat to the Ethiopian nations.
15 Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
You did cleave fountains and torrents; you dried up mighty rivers.
16 Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
The day is your, and the night is your; you have prepared the sun and the moon.
17 Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
You have made all the borders of the earth; you have made summer and spring.
18 Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
Remember this your creation: an enemy has reproached the Lord, and a foolish people has provoked your name.
19 Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
Deliver not to the wild beasts a soul that gives praise to you: forget not for ever the souls of your poor.
20 Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.
Look upon your covenant: for the dark [places] of the earth are filled with the habitations of iniquity.
21 Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
let not the afflicted and shamed one be rejected: the poor and needy shall praise your name.
22 Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.
Arise, O God, plead your cause: remember your reproaches that come from the foolish one all the day.
23 Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.
Forget not the voice of your suppliants: let the pride of them that hate you continually ascend before you.
