Psalmów 33

1 Weselcie się w PANU, sprawiedliwi, [bo] prawym przystoi chwała.

רַנְּנוּ צַדִּיקִים בַּֽיהוָה לַיְשָׁרִים נָאוָה תְהִלָּֽה׃

2 Wysławiajcie PANA na harfie, śpiewajcie mu przy cytrze [i] z instrumentem o dziesięciu strunach.

הוֹדוּ לַיהוָה בְּכִנּוֹר בְּנֵבֶל עָשׂוֹר זַמְּרוּ־לֽוֹ׃

3 Śpiewajcie mu nową pieśń, pięknie i głośno mu grajcie.

שִֽׁירוּ־לוֹ שִׁיר חָדָשׁ הֵיטִיבוּ נַגֵּן בִּתְרוּעָֽה׃

4 Słowo PANA bowiem [jest] prawe i wszystkie jego dzieła [są dokonane w] wierności.

כִּֽי־יָשָׁר דְּבַר־יְהוָה וְכָל־מַעֲשֵׂהוּ בֶּאֱמוּנָֽה׃

5 On miłuje sprawiedliwość i sąd, pełna jest ziemia miłosierdzia PANA.

אֹהֵב צְדָקָה וּמִשְׁפָּט חֶסֶד יְהוָה מָלְאָה הָאָֽרֶץ׃

6 Słowem PANA zostały uczynione niebiosa i tchnieniem jego ust wszystkie ich zastępy.

בִּדְבַר יְהוָה שָׁמַיִם נַעֲשׂוּ וּבְרוּחַ פִּיו כָּל־צְבָאָֽם׃

7 On gromadzi wody morskie jak na stos i w skarbcach zbiera głębiny.

כֹּנֵס כַּנֵּד מֵי הַיָּם נֹתֵן בְּאֹצָרוֹת תְּהוֹמֽוֹת׃

8 Niech cała ziemia boi się PANA, niech się go lękają wszyscy mieszkańcy świata.

יִֽירְאוּ מֵיְהוָה כָּל־הָאָרֶץ מִמֶּנּוּ יָגוּרוּ כָּל־יֹשְׁבֵי תֵבֵֽל׃

9 On bowiem przemówił i stało się; on rozkazał i powstało.

כִּי הוּא אָמַר וַיֶּהִי הֽוּא־צִוָּה וֽ͏ַיַּעֲמֹֽד׃

10 PAN udaremnia zamiary narodów, niweczy zamysły ludów.

יְֽהוָה הֵפִיר עֲצַת־גּוֹיִם הֵנִיא מַחְשְׁבוֹת עַמִּֽים׃

11 Zamiar PANA trwa na wieki, myśli jego serca z pokolenia na pokolenie.

עֲצַת יְהוָה לְעוֹלָם תַּעֲמֹד מַחְשְׁבוֹת לִבּוֹ לְדֹר וָדֹֽר׃

12 Błogosławiony naród, którego Bogiem jest PAN; lud, który on wybrał sobie na dziedzictwo.

אַשְׁרֵי הַגּוֹי אֲשֶׁר־יְהוָה אֱלֹהָיו הָעָם ׀ בָּחַר לְנַחֲלָה לֽוֹ׃

13 PAN patrzy z nieba, widzi wszystkich synów ludzkich.

מִשָּׁמַיִם הִבִּיט יְהוָה רָאָה אֶֽת־כָּל־בְּנֵי הָאָדָֽם׃

14 Z miejsca, w którym przebywa, spogląda na wszystkich mieszkańców ziemi.

מִֽמְּכוֹן־שִׁבְתּוֹ הִשְׁגִּיחַ אֶל כָּל־יֹשְׁבֵי הָאָֽרֶץ׃

15 Ukształtował serce każdego z nich, przygląda się wszystkim ich czynom.

הַיֹּצֵר יַחַד לִבָּם הַמֵּבִין אֶל־כָּל־מַעֲשֵׂיהֶֽם׃

16 Nie wybawi króla liczne wojsko [ani] nie ocali wojownika wielka siła.

אֵֽין־הַמֶּלֶךְ נוֹשָׁע בְּרָב־חָיִל גִּבּוֹר לֹֽא־יִנָּצֵל בְּרָב־כֹּֽחַ׃

17 Koń jest zwodniczy w wybawieniu, nie ocali swą wielką siłą.

שֶׁקֶר הַסּוּס לִתְשׁוּעָה וּבְרֹב חֵילוֹ לֹא יְמַלֵּֽט׃

18 Oto oko PANA nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają jego miłosierdziu;

הִנֵּה עֵין יְהוָה אֶל־יְרֵאָיו לַֽמְיַחֲלִים לְחַסְדּֽוֹ׃

19 Aby ocalić od śmierci ich duszę i żywić ich w czasie głodu.

לְהַצִּיל מִמָּוֶת נַפְשָׁם וּלְחַיּוֹתָם בָּרָעָֽב׃

20 Nasza dusza oczekuje PANA, on [jest] naszą pomocą i tarczą.

נַפְשֵׁנוּ חִכְּתָה לַֽיהוָה עֶזְרֵנוּ וּמָגִנֵּנוּ הֽוּא׃

21 W nim bowiem rozraduje się nasze serce, bo ufamy jego świętemu imieniu.

כִּי־בוֹ יִשְׂמַח לִבֵּנוּ כִּי בְשֵׁם קָדְשׁוֹ בָטָֽחְנוּ׃

22 Niech będzie nad nami twoje miłosierdzie, PANIE, według pokładanej w tobie nadziei.

יְהִֽי־חַסְדְּךָ יְהוָה עָלֵינוּ כַּאֲשֶׁר יִחַלְנוּ לָֽךְ׃