Psalmów 147

1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.

2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.

3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.

5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.

6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.

7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;

8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;

9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].

10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.

11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.

12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.

13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.

14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.

15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.

16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.

17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?

18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.

19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.

20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.