Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
Uchenjeri hwakavaka imba yahwo; hwakaveza mbiru dzahwo nomwe.
2 Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
Hwakabika nyama yahwo; uye hukagadzira waini yahwo; hwakagadzirawo tafura yahwo.
3 Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
Hwakatuma varandakadzi vahwo, uye hunodanidzira kubva panzvimbo yakakwirira kwazvo yeguta.
4 Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
Kuna avo vanoshayiwa njere hunoti, “Vose vasina uchenjeri ngavauye muno!
5 Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
Uyai, mudye zvokudya zvangu munwe waini yandagadzira.
6 Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
Siyai nzira dzenyu dzisina mano mugorarama; fambai munzira yokunzwisisa.
7 Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
“Ani naani anorayira mudadi anozvitsvakira kutukwa; ani naani anotsiura munhu akaipa anozviwanira kutukwa.
8 Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Usatsiura mudadi kuti arege kukuvenga; tsiura munhu akachenjera uye achakuda.
9 Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
Rayira munhu akachenjera uye achawedzera uchenjeri hwake; dzidzisa munhu akarurama uye achawedzera kudzidza kwake.
10 Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
“Kutya Jehovha ndiwo mavambo ouchenjeri, uye kuziva Iye Mutsvene ndiko kunzwisisa.
11 Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
Nokuti neni mazuva ako achava mazhinji, uye makore achawedzerwa kuupenyu hwako.
12 Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
Kana uri wakachenjera, uchenjeri hwako huchakupa mubayiro; kana uri mudadi, iwe woga ndiwe uchatambura.”
13 Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
Mukadzi benzi ane ruzha; haana kudzikama uye haana zivo.
14 Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
Anogara pamusuo wemba yake, napachigaro chiri panzvimbo yakakwiririsa yeguta,
15 Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
achidanidzira kuna avo vanenge vachipfuura napo, vaya vanofamba zvakarurama nenzira yavo.
16 Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
Anoti kuna vaya vasina njere, “Vose vasina mano ngavauye muno!
17 Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
Mvura yakabiwa inozipa; zvokudya zvinodyirwa muchivande zvinonaka!”
