< Przysłów 5 >

1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Ɗana, ka mai da hankali ga hikimata ka saurara da kyau ga kalmomin basirata,
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
don ka ci gaba da yin kome daidai leɓunanka za su adana sani.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Gama leɓunan mazinaciya na ɗigan zuma, maganarta tana da sulɓi fiye da mai;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
amma a ƙarshe tana da ɗaci kamar tafashiya, mai ci kamar takobi mai kaifi biyu.
5 Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
Ƙafafunta na kaiwa ga mutuwa; sawunta na jagora kai tsaye zuwa kabari. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Ba ta wani tunanin rayuwa; hanyoyinta karkatacce ne, amma ba tă sani ba.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; kada ku juye daga abin da nake faɗa.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Ku yi nesa da hanyarta, kana ku je kusa da ƙofar gidanta,
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
don kada ku ba da ƙarfi mafi kyau ga waɗansu da kuma shekarunku ga wani marar imani,
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
don kada baƙi su yi biki a kan dukiyarku wahalarku ta azurta gidan wani mutum dabam.
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
A ƙarshen rayuwarku za ku yi ta nishi, sa’ad da namanku da jikinku suka zagwanye.
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
Za ku ce, “Me ya sa na ƙi horo! Me ya sa zuciyata ta ƙi gyara!
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Ban yi biyayya da malamaina ba ko in saurari masu koyar da ni.
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Na zo gab da hallaka gaba ɗaya a tsakiyar dukan taron.”
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Ku sha ruwa daga tankinku, ruwa mai gudu daga rijiyarku.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
In maɓulɓulanku suka cika suna malala har waje, rafuffukan ruwanku a dandalin jama’a?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Bari su zama naka kaɗai, don kada ka raba da baƙi.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Bari maɓulɓulanka ya zama mai albarka, bari kuma ka yi farin ciki da matar ƙuruciyarka.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Ƙaunatacciyar mariri, barewa mai kyan gani, bari mamanta su ishe ka kullum, bari ƙaunarta ta ɗauke hankalinka kullum.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Ɗana, me ya sa za ka bari mazinaciya ta ɗauke maka hankali? Don me za ka rungume matar wani?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Gama hanyar mutum a bayyane take a gaban Ubangiji, yana kuma lura da dukan hanyoyinsa.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Ayyukan mugunta na mugun mutum tarko ne gare shi; igiyoyin zunubinsa za su daure shi kankan.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Zai mutu saboda rashin ɗa’a yawan wawancinsa zai sa yă kauce.

< Przysłów 5 >