< Przysłów 31 >

1 Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka. 2 Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów? 3 Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów. 4 Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem; 5 By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych. 6 Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu. 7 Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia. 8 Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć. 9 Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza. 10 Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły. 11 Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie. 12 Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia. 13 Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami. 14 Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka. 15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym. 16 Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice. 17 Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona. 18 Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie. 19 Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono. 20 Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza. 21 Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat. 22 Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury. 23 Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi. 24 Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi. 25 Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości. 26 Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia. 27 Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa. 28 Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali: 29 Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie. 30 Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały. 31 Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.

< Przysłów 31 >