Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

En fattig man, den i sine fromhet vandrar, är bättre än en vrång man med sina läppar, den dock en dåre är.

2 Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.

Der man icke med förnuft handlar, der går det intet väl till; och den som snar är på fötterna, han stöter sig.

3 Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

Ens menniskos galenskap förförer hans väg, att hans hjerta emot Herran vredgas.

4 Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

Gods gör många vänner; men den fattige varder af sinom vännom förlåten.

5 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.

Ett falskt vittne blifver icke ostraffadt; och den der lögn dristeliga talar, han skall icke undslippa.

6 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

Månge vakta uppå Förstans person; och alle äro dens vänner, som skänker gifver.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

Den fattiga hata alle hans bröder, ja, ock hans vänner draga sig långt ifrå honom; och den som sig uppå ord förlåter, han får intet.

8 Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.

Den der klok är, han älskar sitt lif; och den förståndige finner godt.

9 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

Ett falskt vittne blifver icke ostraffadt; och den der lögn dristeliga talar, han skall förgås.

10 Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

Dem galna höfves icke väl goda dagar, mycket mindre enom tjenare att råda öfver Förstar.

11 Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.

Den der tålig är, han är en klok menniska; och det är honom ärligit, att han odygd öfverse kan.

12 Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

Konungens ogunst är såsom ens ungs lejons rytande; men hans gunst är såsom dagg på gräs.

13 Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.

En galen son är sins faders sorg, och en trätosam qvinna ett stadigt drypande.

14 Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

Hus och ägodelar ärfvas af föräldrom; men en förnuftig hustru kommer af Herranom.

15 Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

Lathet hafver sömn med sig, och en fåfäng själ skall hunger lida.

16 Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.

Den som budet bevarar, han bevarar sitt lif; men den sin väg föraktar, han skall dö.

17 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

Den som förbarmar sig öfver den fattiga, han lånar Herranom; han skall vedergälla honom godt igen.

18 Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.

Tukta din son, medan något hopp är; men låt icke dina själ dragas till att döda honom;

19 [Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].

Ty stor harm kommer skada åstad; derföre låt honom lös, så kan du mer tukta honom.

20 Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.

Hör råd, och tag vid tuktan, att du sedan må vis varda.

21 Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.

Mång anslag äro uti ens mans hjerta; men Herrans råd blifver beståndandes.

22 Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.

Menniskona pryder hennes välgerning; och en fattig man är bättre än en ljugare.

23 Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.

Herrans fruktan fordrar till lifs; och skall mätt varda, att intet ondt skall hemsöka henne.

24 Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.

Den late gömmer sina hand i barmen, och förer henne icke till munnen igen.

25 Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.

Slår man bespottaren, så blifver den fåkunnige vis; straffar man en förståndigan, så varder han förnuftig.

26 Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.

Den som fadren förlägger, och modrena fördrifver, han är ett skamligit och förbannadt barn.

27 Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.

Låt af, min son, att höra den tuktan, som förer ifrå förnuftig Iäro.

28 Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.

Ett vrångt vittne bespottar domen; och de ogudaktigas mun uppslukar orätthetena.

29 Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.

Bespottarom är straff beredt, och slag på de dårars rygg.