Przysłów 17

1 Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.

En torr bete, der man låter sig med nöja, är bättre än ett fullt visthus med träto.

2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.

En klok tjenare skall råda öfver snöplig barn, och skall utskifta arfvet emellan bröder.

3 Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.

Såsom elden pröfvar silfret, och ugnen guld, alltså pröfvar Herren hjertan.

4 Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.

En ond menniska aktar uppå onda munnar, och en falsk menniska hörer gerna en skadelig tungo.

5 Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.

Den som den fattiga bespottar, han försmäder hans skapare; och den som gläder sig af annars ofärd, han skall icke ostraffad blifva.

6 Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.

De gamlas krona äro barnabarn, och barnas ära äro deras fäder.

7 Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.

Det står icke en dåra väl att tala om hög ting, mycket mindre en Första, att han gerna ljuger.

8 Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.

Gåfva är en ädelsten; hvart man henne bär, så främjar hon väl.

9 Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.

Den som synd skyler, han förskaffar vänskap; men den som sakena röjer, han gör Förstar oens.

10 Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.

Ord förskräcka mer en förståndigan, än hundrade hugg en dåra.

11 Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.

Ett bittert hjerta söker efter att göra skada; men en grufvelig ängel skall komma öfver honom.

12 [Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.

Bättre är möta en björn, den ungarna borttagne äro, än enom dåra i hans galenskap.

13 Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.

Den som vedergäller godt med ondo, af hans hus skall det onda icke återvända.

14 Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.

Begynnelse till träto är såsom ett vatten, det sig utskär; haf alltså du kif fördrag, förr än du der inmängd varder.

15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.

Den som den ogudaktiga dömer godan, och den som fördömer den rättfärdiga, de äro både Herranom en styggelse.

16 Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?

Hvad skall en dåre med penningar i handene, efter han icke hafver hjerta till att köpa vishet?

17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.

En vän älskar alltid, och en broder varder rönt i nödene.

18 Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.

Det är en dåre, som handena räcker, och går i borgan för sin nästa.

19 Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.

Den som kif älskar, han älskar synd; och den sina dörr höga gör, han far efter olycko.

20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.

Ett vrångt hjerta finner intet godt; och den som en ond tungo hafver, han faller i olycko.

21 Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.

En dåre gör sig sjelf sorg, och en dåras fader hafver ingen glädje.

22 Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.

Ett gladt hjerta gör lifvet lustigt; men ett bedröfvadt sinne uttorkar benen.

23 Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.

Den ogudaktige tager gerna hemliga gåfvor, till att böja rättsens väg.

24 Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.

En förståndig man bär sig visliga åt; en dåre kastar ögonen hit och dit.

25 Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.

En galen son är sins faders grämelse, och sine modets bedröfvelse, den honom födt hafver.

26 Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.

Det är icke godt att man oförrättar den rättfärdiga, eller att man slår Förstan, som rätt regerar.

27 Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.

En förnumstig man hafver hof med sitt tal, och en förståndig man håller sin anda.

28 Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.

Om en dåre tigde, vorde han ock vis räknad, och förståndig, om han munnen tillhölle.