Przysłów 17

1 Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.

Un tozzo di pane secco con tranquillità è meglio di una casa piena di banchetti festosi e di discordia.

2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.

Lo schiavo intelligente prevarrà su un figlio disonorato e avrà parte con i fratelli all'eredità.

3 Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.

Il crogiuolo è per l'argento e il forno per l'oro, ma chi prova i cuori è il Signore.

4 Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.

Il maligno presta attenzione a un labbro maledico, il bugiardo ascolta una lingua nociva.

5 Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.

Chi deride il povero offende il suo creatore, chi gioisce della sciagura altrui non resterà impunito.

6 Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.

Corona dei vecchi sono i figli dei figli, onore dei figli i loro padri.

7 Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.

Non conviene all'insensato un linguaggio elevato, ancor meno al principe un linguaggio falso.

8 Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.

Il dono è come un talismano per il proprietario: dovunque si volga ha successo.

9 Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.

Chi copre la colpa si concilia l'amicizia, ma chi la divulga divide gli amici.

10 Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.

Fa più una minaccia all'assennato che cento percosse allo stolto.

11 Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.

Il malvagio non cerca altro che la ribellione, ma gli sarà mandato contro un messaggero senza pietà.

12 [Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.

Meglio incontrare un'orsa privata dei figli che uno stolto in preda alla follia.

13 Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.

Chi rende male per bene vedrà sempre la sventura in casa.

14 Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.

Iniziare un litigio è come aprire una diga, prima che la lite si esasperi, troncala.

15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.

Assolvere il reo e condannare il giusto sono due cose in abominio al Signore.

16 Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?

A che serve il denaro in mano allo stolto? Forse a comprar la sapienza, se egli non ha senno?

17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.

Un amico vuol bene sempre, è nato per essere un fratello nella sventura.

18 Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.

E' privo di senno l'uomo che offre garanzie e si dà come garante per il suo prossimo.

19 Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.

Chi ama la rissa ama il delitto, chi alza troppo l'uscio cerca la rovina.

20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.

Un cuore perverso non troverà mai felicità, una lingua tortuosa andrà in malora.

21 Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.

Chi genera uno stolto ne avrà afflizione; non può certo gioire il padre di uno sciocco.

22 Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.

Un cuore lieto fa bene al corpo, uno spirito abbattuto inaridisce le ossa.

23 Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.

L'iniquo accetta regali di sotto il mantello per deviare il corso della giustizia.

24 Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.

L'uomo prudente ha la sapienza davanti a sé, ma gli occhi dello stolto vagano in capo al mondo.

25 Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.

Un figlio stolto è un tormento per il padre e un'amarezza per colei che lo ha partorito.

26 Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.

Non sta bene multare chi ha ragione e peggio ancora colpire gli innocenti.

27 Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.

Chi è parco di parole possiede la scienza; uno spirito calmo è un uomo intelligente.

28 Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.

Anche lo stolto, se tace, passa per saggio e, se tien chiuse le labbra, per intelligente.