Przysłów 12

1 Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.

El que ama la corrección ama el conocimiento, Pero el que aborrece la reprensión es estúpido.

2 Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.

El bueno obtendrá el favor de Yavé, Pero Él condenará al hombre de malos designios.

3 Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

El hombre no se afianzará por medio de la perversidad, Pero la raíz de los justos nunca será removida.

4 Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.

La mujer virtuosa es corona de su esposo, Pero la que lo avergüenza es como carcoma en sus huesos.

5 Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.

Los pensamientos de los justos son rectos, Pero los consejos de los impíos, engaño.

6 Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.

Las palabras de los perversos son asechanzas mortales, Pero la boca de los rectos los librará.

7 Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.

Se derrumban los perversos y ya no existen, Pero la casa de los justos permanecerá.

8 Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.

Según su sabiduría es alabado el hombre, Pero el perverso de corazón será despreciado.

9 Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.

Mejor es el poco estimado, Pero que tiene un esclavo, Que el que se alaba y carece de pan.

10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.

El justo tiene en consideración la vida de su bestia, Pero aun la compasión de los perversos es cruel.

11 Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.

El que labra su tierra, se saciará de pan, Pero el que persigue lo vano carece de entendimiento.

12 Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].

El perverso codicia el botín de los perversos, Pero la raíz de los justos produce.

13 Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.

En la transgresión de sus labios se enreda el perverso, Pero el justo escapará de la aflicción.

14 Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.

De lo que uno habla, se saciará, Y por lo que uno hace, le pagarán.

15 Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.

El camino del necio es recto ante sus propios ojos, Pero el que escucha el consejo es sabio.

16 Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.

La ira del necio es conocida al instante, Pero el prudente pasa por alto la ofensa.

17 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.

El testigo veraz declara lo que es recto, Pero el testigo falso engaña.

18 Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.

Hay quien pronuncia palabras como estocadas, Pero la boca de los sabios es medicina.

19 Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.

El labio veraz permanece para siempre, Pero la boca mentirosa, solo un instante.

20 Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.

Hay engaño en el corazón del que trama el mal, Pero para los consejeros de la paz hay alegría.

21 Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.

Ninguna iniquidad es deseada por el justo, Pero los perversos están llenos de mal.

22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.

Repugnancia es a Yavé el labio mentiroso, Pero su deleite está en los que obran fielmente.

23 Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.

El hombre prudente encubre su conocimiento, Pero el corazón de los necios proclama su necedad.

24 Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.

La mano del diligente señoreará, Pero la indolente será tributaria.

25 Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.

La congoja abate el corazón del hombre, Pero la buena palabra lo alegra.

26 Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.

El justo sirve de guía a su prójimo, Pero el camino de los perversos los hace errar.

27 Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.

El indolente no asará ni su propia presa. ¡Precioso tesoro del hombre es la diligencia!

28 Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.

En la senda de la justicia está la vida, En su sendero no hay muerte.