Przysłów 11

1 Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.

Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.

2 Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.

Vinda a soberba, virá também a afronta; mas com os humildes está a sabedoria.

3 Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.

A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.

4 Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.

Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.

5 Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.

A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o ímpio pela sua impiedade cairá.

6 Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.

A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iníquos.

7 Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.

Morrendo o homem ímpio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.

8 Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.

O justo é livre da angústia, e o ímpio vem em seu lugar.

9 Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.

O hipócrita com a boca destrói ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.

10 Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.

No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os ímpios, há júbilo.

11 Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.

Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela boca dos ímpios se derriba.

12 Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.

O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.

13 Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.

O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espírito encobre o negócio.

14 Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.

Não havendo sábios conselhos, o povo cai, mas na multidão de conselheiros há segurança.

15 Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.

Decerto sofrerá severamente aquele que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.

16 Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.

A mulher aprazível guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.

17 Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.

O homem benigno faz bem à sua própria alma, mas o cruel perturba a sua própria carne.

18 Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.

O ímpio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.

19 Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.

Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vai para a sua morte.

20 Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.

Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.

21 Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.

Ainda que o mau junte mão à mão, não será inculpável, mas a semente dos justos escapará.

22 [Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.

Como jóia de ouro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.

23 Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.

O desejo dos justos tão somente é o bem, mas a esperança dos ímpios é a indignação.

24 Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.

Alguns há que espalham, e ainda se lhes acrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.

25 Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.

A alma abençoante engordará, e o que regar, ele também será regado.

26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.

Ao que retém o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:

27 Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.

O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.

28 Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.

Aquele que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.

29 Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.

O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.

30 Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.

O fruto do justo é árvore de vida, e o que ganha almas sábio é.

31 [Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.

Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o ímpio e o pecador.