Przysłów 1
1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol h7585)
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
— min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
