< Filipian 4 >

1 Dlatego, moi bracia umiłowani i utęsknieni, moja radości i korono, tak trwajcie w Panu, [moi] umiłowani. 2 Proszę Ewodię i proszę Syntychę, aby były jednomyślne w Panu. 3 Proszę też i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj tym, które razem ze mną pracowały w ewangelii, wraz z Klemensem i z innymi moimi współpracownikami, których imiona [są] w księdze życia. 4 Radujcie się zawsze w Panu; mówię ponownie, radujcie się. 5 Niech wasza skromność będzie znana wszystkim ludziom. Pan [jest] blisko. 6 Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim przez modlitwę i prośbę z dziękczynieniem niech wasze pragnienia będą znane Bogu. 7 A pokój Boży, który przewyższa wszelkie zrozumienie, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. 8 W końcu, bracia, co prawdziwe, co uczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, jeśli jest jakaś cnota i jakaś chwała – o tym myślcie. 9 Czyńcie to, czego się też nauczyliście, co przyjęliście, co słyszeliście i widzieliście we mnie, a Bóg pokoju będzie z wami. 10 Uradowałem się bardzo w Panu, że teraz zakwitło na nowo wasze staranie o mnie, bo staraliście się o to, lecz nie mieliście sposobności. 11 Nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się poprzestawać na tym, co mam. 12 Umiem uniżać się, umiem też obfitować. Wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony: [umiem] być syty i cierpieć głód, obfitować i znosić niedostatek. 13 Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia. 14 Jednak dobrze uczyniliście, uczestnicząc w moim ucisku. 15 A wy, Filipianie, wiecie, że na początku ewangelii, gdy opuściłem Macedonię, żaden kościół nie uczestniczył ze mną w dawaniu i braniu, tylko wy sami. 16 Bo nawet do Tesaloniki raz i drugi posłaliście, czego mi było potrzeba. 17 Nie żebym pragnął daru, ale pragnę owocu, który by wzrastał na wasze konto. 18 Gdyż mam wszystko, i to w obfitości, jestem w pełni [zaopatrzony], otrzymawszy od Epafrodyta to, co [zostało posłane] przez was, woń dobrego zapachu, ofiarę przyjemną i podobającą się Bogu. 19 Lecz mój Bóg zaspokoi wszelką waszą potrzebę według swego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie. 20 A Bogu i Ojcu naszemu [niech będzie] chwała na wieki wieków. Amen. (aiōn g165) 21 Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną. 22 Pozdrawiają was wszyscy święci, szczególnie zaś ci z domu cesarskiego. 23 Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa [niech będzie] z wami wszystkimi. Amen.

< Filipian 4 >