Mateusza 17
1 A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra, Jakuba i Jana, jego brata, i wprowadził ich na wysoką górę, [żeby byli] na osobności.
Seli fai nee ma, Yesus noꞌe Petrus, Yakobis no odꞌin Yohanis, fo reu ramaloloꞌ hene risiꞌ leteꞌ naruꞌ sa ata, fo mesaꞌ se sia naa.
2 I został przemieniony przed nimi: jego oblicze zajaśniało jak słońce, a jego szaty stały się białe jak światło.
Losa ata ma, rita Yesus dadꞌi laen. Matan naronda onaꞌ relo, no buan dadꞌi muti makahahadꞌoꞌ.
3 A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy z nim rozmawiali.
Aibꞌoiꞌ ma, ara rita Ana ola-olaꞌ no baꞌi Musa no baꞌi Elia.
4 Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Panie, dobrze nam tu być. Jeśli chcesz, postawimy tu trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.
Boe ma Petrus bingun de olaꞌ nae, “Amaꞌ! Hai maꞌahe sia ia ena, o! De malole lenaꞌ ata tao lalaat telu. Esa fee neu Amaꞌ, esa fee neu baꞌi Musa, ma esa fai fee neu baꞌi Elia.”
5 Kiedy on jeszcze mówił, oto jasny obłok zacienił ich, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie, jego słuchajcie.
Lele Petrus feꞌe olaꞌ taꞌo naa, aibꞌoiꞌ ma lelee marondaꞌ a onda de tatana nala se. Boe ma ara titindindi rena haraꞌ sa nea nema mia leleꞌ a rala nae, “Rena, o! Yesus ia, Au Ana susue ngga. Ana tao rala ngga namahoꞌo nakandooꞌ a. Rena malolole neu E, e!”
6 Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się bali.
Rena rala taꞌo naa, ma ana mana tungga nara ramatau rae mate, de raꞌaloli raꞌatotonoꞌ.
7 Wtedy Jezus podszedł, dotknął ich i powiedział: Wstańcie, nie bójcie się.
Te Yesus nema keis se, ma Ana nae, “We! Ama fela leo. Afiꞌ mimitau!”
8 Oni zaś, podniósłszy oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
Basa ma ara botiꞌ mata nara, te nda rita esa sa boe. Akaꞌ Yesus sia naa.
9 A gdy schodzili z góry, Jezus im przykazał: Nikomu nie mówcie o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie.
Basa ma, ara onda mia leteꞌ naa. Boe ma Yesus naꞌangge se nae, “Saa fo faꞌ ra hei mitaꞌ naa, afiꞌ mifadꞌe esa boe, e! Te Au, Atahori Matetuꞌ ia, musi mate dei. Dei fo Au usodꞌa baliꞌ ena dei, fo ama feꞌe na bole mifadꞌe atahori ena.”
10 I pytali go jego uczniowie: Dlaczego więc uczeni w Piśmie mówią, że najpierw ma przyjść Eliasz?
Boe ma ara ratane E rae, “Amaꞌ ia, memaꞌ Kristus, te baꞌi Elia sia bee? Huu meser agama ra ranori rae, baꞌi Elia musi nema dei, fo Kristus feꞌe nema na. Te tungga Amaꞌ, na taꞌo bee?”
11 A Jezus im odpowiedział: Istotnie, najpierw przyjdzie Eliasz i wszystko odnowi.
Yesus nataa nae, “Memaꞌ tebꞌe. Baꞌi Elia musi nema dei, fo soi dalaꞌ fee neu Kristus.
12 Lecz mówię wam, że Eliasz już przyszedł, jednak nie poznali go, ale zrobili z nim, co chcieli. Tak i Syn Człowieczy dozna od nich cierpień.
Te rena malolole, e! Baꞌi Elia nema ena, te atahori nda rahine sa. Ara tao raꞌasusaꞌ e, tungga hihii nara. Dei fo ara tao Au, Atahori Matetuꞌ ia onaꞌ naa boe.”
13 Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.
Rena basa taꞌo naa, dei de ara bubꞌuluꞌ rae, baꞌi Elia fo Yesus olaꞌ naa, naeni Yohanis mana saraniꞌ a.
14 A gdy przyszli do tłumu, podszedł do niego [pewien] człowiek, upadł przed nim na kolana;
Leleꞌ Yesus se baliꞌ, ara randaa ro atahori hetar rahani se ena. Boe ma papa esa neu sendeꞌ lululanggan noꞌe tulun mbali E,
15 I powiedział: Panie, zmiłuj się nad moim synem, bo jest obłąkanym i bardzo cierpi. Często bowiem wpada w ogień i często w wodę.
nae, “Papa! Kasian au ana ngga dei! Te ana namahedꞌi mulu bibiꞌ, ana doidꞌoso nala seli. Mete ma hedꞌis na losa, na, ana akaꞌ tudaꞌ oe rala neu, hokoꞌ na ai rala neu. Tulun dei, Papa, e!
16 Przyprowadziłem go do twoich uczniów, ale nie mogli go uzdrowić.
Au endi e nisiꞌ Papa ana mana tungga mara ena, te ara nda bisa raꞌahahaiꞌ rala e sa.”
17 A Jezus odpowiedział: O pokolenie bez wiary i przewrotne! Jak długo będę z wami? Jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie mi go tutaj.
Rena taꞌo naa, ma Yesus namanasa atahori mana ramahere no rala seseriꞌ nae, “Heeꞌ! Hei ia ra seli tebꞌe! Au unori usufafali nggi ena, te ama nda mihine malolole sa. Ma ama nda mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Au sa! Au musi uꞌutataaꞌ o nggi losa fai hiraꞌ fai? Mo anaꞌ naa ia nema!”
18 I zgromił Jezus tego demona, i wyszedł z niego. Od tej chwili chłopiec był zdrowy.
Ara ro anaꞌ naa, ma Ana oi hendi nitu mia anaꞌ naa. Basa ma, nitu a lao hela anaꞌ naa, ma ana hai neuꞌ ena.
19 Wtedy uczniowie, podszedłszy do Jezusa, zapytali go na osobności: Czemu my nie mogliśmy go wypędzić?
Basa de, leleꞌ Yesus mesaꞌ ne no ana mana tungga nara, ara ratane E rae, “Amaꞌ! Taꞌo bee de faꞌ ra hai nda bisa oi hendi nitu naa sa?”
20 A Jezus im odpowiedział: Z powodu waszej niewiary. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarno gorczycy, powiecie tej górze: Przenieś się stąd na tamto miejsce, a przeniesie się. I nic nie będzie dla was niemożliwe.
Yesus nataa baliꞌ nae, “Ama nda bisa oi hendi nitu naa sa, huu nda mimihere tebꞌe sa na. Misinedꞌa, e! Mete ma hei mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Au, itaꞌ akaꞌ mbei anaꞌ a o, onaꞌ deke anadꞌikiꞌ sa o, ama bisa parenda leteꞌ sa mae, ‘Hee, leteꞌ! Lali naa muu!’ Neꞌo ana lali. Dadꞌi hei bisa tao mala sudꞌiꞌ a saa, sadꞌi ama mimihere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Lamatuaꞌ.
21 Lecz ten rodzaj nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post.
[Te rena, e! Nitu mataꞌ ia ra memaꞌ deꞌulakaꞌ. Mete ma ama nda hule-oꞌe ma puasa fo moꞌe tulu-faliꞌ neu Lamatuaꞌ sa, na, ama nda bisa oi nitu mataꞌ naa ra sa.”]
22 A gdy przebywali w Galilei, Jezus powiedział do nich: Syn Człowieczy zostanie wydany w ręce ludzi;
Lao esa ma, Yesus no ana mana tungga nara raꞌabꞌue sia profinsi Galilea. Ana nafadꞌe se nae, “Nda doꞌ sa ena, te ara rae seo Au neu atahori feaꞌ ra.
23 I zabiją go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie. I bardzo się zasmucili.
Basa ma ara tao risa Au, Atahori Matetuꞌ ia. Memaꞌ Au mate, te fini esan ma, Au usodꞌa baliꞌ.” Ana mana tungga nara susa rala seli, huu rena Ana ola naꞌo naa.
24 A gdy przyszli do Kafarnaum, podeszli do Piotra poborcy podatku i zapytali: Czy wasz nauczyciel nie płaci podatku?
Leleꞌ Yesus no ana mana tungga nara reu risiꞌ kambo Kapernaum, boe ma mana edꞌa bea ra, ratane Petrus rae, “Hei Meser ma bae ume hule-oꞌeꞌ a bea na, do hokoꞌ?”
25 On odpowiedział: Płaci. A gdy wchodził do domu, uprzedził go Jezus, mówiąc: Jak ci się wydaje, Szymonie? Od kogo królowie ziemscy pobierają cło albo podatek? Od swoich synów czy od obcych?
Boe ma Petrus nataa nae, “Bae, e!” Leleꞌ ana baliꞌ, ma Yesus nafadꞌe naꞌahuluꞌ neu e nae, “We, Simon! Duꞌa sobꞌa dei. Mane-maneꞌ sia raefafoꞌ ia haꞌi bea mia seka? Mia ana nara do, mia atahori feaꞌ?
26 Piotr mu odpowiedział: Od obcych. I powiedział mu Jezus: A więc synowie są wolni.
Petrus nataa nae, “‘Mia atahori feaꞌ!” Yesus olaꞌ seluꞌ fai nae, “Mete ma taꞌo naa, na maneꞌ a anan afiꞌ bae, to?
27 Ale żebyśmy ich nie zgorszyli, idź nad morze, zarzuć wędkę, weź pierwszą złowioną rybę i otwórz jej pyszczek, a znajdziesz statera. Weź go i daj im za mnie i za siebie.
Onaꞌ naa boe no ume Hule-Oꞌe Huuꞌ a bea na. Te, hita afiꞌ tao mana edꞌa bea ra ramanasa. Dadꞌi malole lenaꞌ muu dolu uꞌu sia dano a. Mala uꞌu ka esan, na, fingga bafan. Dei fo hambu doi fulaꞌ esa sia naa. Muu bae ruꞌa nggita bea na mendiꞌ doiꞌ naa. Te naa dai soaꞌ neu ruꞌa nggita ena.”
