Lamentacje 5

1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

Spomni se, oh Gospod, kaj je prišlo nad nas. Preudari in poglej našo grajo.

2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

Naša dediščina je obrnjena k tujcem, naše hiše k neznancem.

3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

Sirote smo in brez očeta, naše matere so kakor vdove.

4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

Svojo vodo smo pili za denar; naš les nam je prodan.

5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

Naši vratovi so pod preganjanjem. Trudimo se, pa nimamo počitka.

6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

Roko smo izročili k Egipčanom in k Asircem, da bi bili nasičeni s kruhom.

7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

Naši očetje so grešili in jih ni in mi smo nosili njihove krivičnosti.

8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

Služabniki so vladali nad nami. Nikogar ni, da bi nas osvobodil iz njihove roke.

9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

Svoj kruh smo prinašali z nevarnostjo za svoja življenja, zaradi meča iz divjine.

10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

Naša koža je bila črna kakor peč zaradi strašne lakote.

11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

Posiljevali so ženske na Sionu in device v Judovih mestih.

12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

Z njihovo roko so obesili prince. Obrazi starešin niso bili spoštovani.

13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

Zajeli so mladeniče, da meljejo in otroci so padali pod lesom.

14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

Starešine so odšli od velikih vrat, mladeniči od svoje glasbe.

15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

Veselje našega srca je prenehalo, naš ples je obrnjen v žalovanje.

16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

Krona je padla iz naše glave. Gorje nam, da smo grešili!

17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

Zaradi tega peša naše srce, zaradi teh stvari so zatemnjene naše oči.

18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

Zaradi gore Sion, ki je zapuščena, lisice hodijo po njej.

19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

Ti, oh Gospod, ostajaš na veke, tvoj prestol od roda do roda.

20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

Zakaj nas pozabljaš na veke in nas zapuščaš za tako dolgo?

21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

Obrni nas k sebi, oh Gospod in mi bomo obrnjeni; obnovi naše dni kakor od davnine.

22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?

Toda popolnoma si nas zavrgel. Zelo si ogorčen zoper nas.