Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Jaz sem človek, ki je videl stisko s palico njegovega besa.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Vodil me je in me privedel v temo, toda ne v svetlobo.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Zagotovo je obrnjen zoper mene; svojo roko je obračal zoper mene ves dan.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Postaral je moje meso in mojo kožo, zlomil je moje kosti.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Zidal je zoper mene in me obdal z žolčem in muko.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Postavil me je v temne kraje, kakor tiste, ki so mrtvi od davnine.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Ogradil me je naokoli, da ne morem priti ven. Mojo verigo je naredil težko.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Tudi ko jokam in vpijem, on ustavlja mojo molitev.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Moje steze je obdal s klesanim kamnom, moje poti je storil sprijene.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Bil mi je kakor medved, ki preži v zasedi in kakor lev na skrivnih krajih.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Moje poti je obrnil vstran in me raztrgal. Naredil me je zapuščenega.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Upognil je svoj lok in me postavil kakor tarčo za puščico.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Puščicam svojega tula je storil, da vstopijo v mojo notranjost.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Bil sem v posmeh vsemu svojemu ljudstvu in ves dan njihova pesem.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Nasičeval me je z grenkobo, opijanjal me je s pelinom.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Prav tako je moje zobe zlomil z ostrimi kamni, pokril me je s pepelom.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Mojo dušo si odstranil daleč stran od miru. Pozabil sem uspevanje.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Rekel sem: »Moja moč in moje upanje je izginilo od Gospoda,
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
spominjajoč se moje stiske in moje bede, pelina in žolča.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Moja duša jih ima še vedno v spominu in je ponižana v meni.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
To si ponovno kličem v svoj um, zato imam upanje.
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
To je od Gospodovih milosti, da nismo použiti, ker njegova sočutja ne odnehajo.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Ta so nova vsako jutro. Velika je tvoja zvestoba.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Gospod je moj delež, pravi moja duša, zato bom upal vanj.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Gospod je dober vsem tistim, ki čakajo nanj; duši, ki ga išče.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Dobro je, da bi človek upal in tiho čakal na Gospodovo rešitev duše.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Dobro je za človeka, da nosi jarem v svoji mladosti.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Sedi sam in molči, ker ga je nosil na sebi.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Svoja usta polaga v prah, morda bi bilo lahko še upanje.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Svoje lice daje tistemu, ki ga udarja, napolnjen je z grajo.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Kajti Gospod ne bo zavrgel na veke,
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
toda čeprav je povzročil žalost, bo vendar imel sočutje glede na množico svojih usmiljenj.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Kajti on ni voljan prizadeti niti užalostiti človeških otrok.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Da bi pod svojimi stopali zdrobil vse jetnike zemlje,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
da bi odvrnil človekovo pravico pred obrazom Najvišjega,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
da človeka spodkoplje v njegovi pravdi, [tega] Gospod ne odobrava.
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Kdo je tisti, ki pravi in se to zgodi, ko Gospod tega ne zapove?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Iz ust Najvišjega ne izhaja zlo in dobro?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Zakaj se živeči človek pritožuje, človek zaradi kaznovanja svojih grehov?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Preiščimo in preizkusimo svoje poti in se ponovno obrnimo h Gospodu.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Vzdignimo svoja srca s svojimi rokami k Bogu v nebesih.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Pregrešili smo se in uprli. Ti nisi oprostil.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Pokril si [nas] s svojo jezo in nas preganjal. Umoril si, nisi se usmilil.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Pokril si se z oblakom, da naša molitev ne bi šla skozi.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Naredil si nas kakor izvržek in zavrnitev v sredi ljudstev.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Vsi naši sovražniki so odprli svoja usta zoper nas.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Strah in zanka sta prišla nad nas, opustošenje in uničenje.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Moje oko teče navzdol z rekami voda, zaradi uničenja hčere mojega ljudstva.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Moje oko se izliva in ne preneha, brez kakršnegakoli predaha,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
dokler Gospod ne pogleda dol in ne pogleda iz nebes.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Moje oko prizadeva moje srce, zaradi vseh hčera mojega mesta.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Moji sovražniki so me boleče preganjali kakor ptico, brez vzroka.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Moje življenje so odsekali v grajski ječi in name vrgli kamen.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Vode so mi tekle čez glavo; potem sem rekel: »Odsekan sem.«
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Klical sem k tvojemu imenu, oh Gospod, iz globine grajske ječe.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Slišal si moj glas. Ne skrivaj svojega ušesa ob mojem dihanju, ob mojem klicu.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Priteguješ me na dan, ko sem klical k tebi. Ti praviš: »Ne boj se.«
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Oh Gospod, zagovarjal si pravde moje duše, odkupil si moje življenje.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Oh Gospod, videl si mojo krivico. Ti sodi mojo pravdo.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Videl si vse njihovo maščevanje in vse njihove zamisli zoper mene.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Slišal si njihovo grajo, oh Gospod in vse njihove zamisli zoper mene;
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
ustnice tistih, ki se vzdigujejo zoper mene in njihovo premišljevanje zoper mene ves dan.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Glej, njihovo usedanje in njihovo vzdigovanje; jaz sem njihova glasba.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Vrni jim povračilo, oh Gospod, glede na delo njihovih rok.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Daj jim bridkost srca, svoje prekletstvo nad njimi.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Preganjaj jih in jih uniči v jezi izpod Gospodovih nebes.
