Księga Sędziów 1

1 Po śmierci Jozuego synowie Izraela pytali PANA: Któż z nas wyruszy pierwszy przeciwko Kananejczykom, aby walczyć z nimi?

Joshua a due hnukkhu, Isarelnaw ni Kanaannaw tuk hanelah, apimaw maimouh hanlah hma ka hman han telah BAWIPA hah a pacei awh.

2 I PAN powiedział: Wyruszy Juda. Oto dałem ziemię w jego ręce.

BAWIPA ni, Judah a cei han. A kut dawk ram teh ka poe toe, telah a ti.

3 Juda powiedział do swego brata Symeona: Chodź ze mną do mego losu, a będziemy walczyć z Kananejczykami. Potem ja pójdę z tobą do twego losu. I Symeon poszedł z nim.

Judah ni a hmau Simeon koevah, Kanaannaw tuk thai nahanelah, ka ham e ram koe kai na pue haw, kai ni hai nang ni na ham e ram koe na pue van han, atipouh. Hahoi teh, Simeon ni ahni koe a kâbang pouh.

4 Wyruszył więc Juda, a PAN wydał Kananejczyków i Peryzzytów w ich ręce i zabili w Bezek dziesięć tysięcy mężczyzn.

Judah ni a kamthaw teh Kanaannaw hoi Periznaw hah BAWIPA ni a kut dawk a poe teh, Bezek vah tami 10, 000 touh a thei awh.

5 W Bezek znaleźli Adoni-Bezeka i walczyli z nim, i zabili Kananejczyków i Peryzzytów.

Bezek kho vah Adonibezek siangpahrang a hmu awh teh, Kanaannaw hoi Periznaw a thei awh toteh,

6 I Adoni-Bezek uciekł, oni zaś ścigali go; a gdy go pojmali, ucięli mu kciuki u rąk i [paluchy] u nóg.

siangpahrang teh a yawng eiteh, Judahnaw ni a pâlei awh teh, bout a man awh. A kutpui, a khokpui soumsoum a tâtueng pouh awh.

7 Wtedy Adoni-Bezek powiedział: Siedemdziesięciu królów z obciętymi kciukami u rąk i [paluchami] u nóg zbierało [okruchy] pod moim stołem. Jak ja uczyniłem, tak mi Bóg odpłacił. I przyprowadzili go do Jerozolimy, i tam umarł.

Adonibezek ni kutpui hoi khokpui a tâtueng pouh e siangpahrang 70 touh ni, kaie caboi rahim buramei a luep awh. Kai ni ouk ka sak e patetlah, BAWIPA ni kai dawk moi na pathung toe ati. Hote siangpahrangnaw teh, Jerusalem a ceikhai awh teh, hawvah a due.

8 Przedtem bowiem synowie Judy walczyli przeciwko Jerozolimie, zdobyli ją i pobili ostrzem miecza, a miasto spalili ogniem.

Hahoi Judahnaw ni Jerusalem teh tahloi hoi koung a thei awh hnukkhu, hmai a sawi awh.

9 Potem synowie Judy wyruszyli, aby walczyć z Kananejczykami mieszkającymi w górach, na południu i na nizinie.

Hathnukkhu hoi teh, mon dawk kaawmnaw hai thoseh, akalae kaawmnaw hai thoseh, ayawn dawk kaawmnaw hai thoseh, Kanaannaw hai thoseh, a tuk awh.

10 Następnie Juda wyruszył przeciwko Kananejczykom, którzy mieszkali w Hebronie (a Hebron przedtem nazywał się Kiriat-Arba), i pobił Szeszaja, Achimana i Talmaja.

Hahoi minruem Kiriath-Arba a phung awh e Hebron kho kaawm e Kanaannaw aonae koe a cei awh teh, Sheshai Ahiman, Talmainaw a thei awh.

11 Stamtąd wyruszył przeciwko mieszkańcom Debiru, a Debir przedtem nazywał się Kiriat-Sefer.

Haw hoi teh, Debir kaawm e naw hah a cei sin awh. Debir teh ayan e min lahoi teh Kiriath-sepher doeh.

12 I Kaleb powiedział: Temu, kto pobije Kiriat-Sefer i zdobędzie je, dam swoją córkę Aksę za żonę.

Hahoi Kalep ni, Kiriath-sepher khopui ka tâ thai e tami teh kai ni ka canu Akasah a yu lah ka poe han telah a ti.

13 Zdobył je Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba. I dał mu swoją córkę Aksę za żonę.

Kalep e a nawngha Kenaz e capa Othniel ni a tâ teh a canu Akasah teh a yu lah a poe.

14 A gdy ona przyszła do niego, namawiała go, aby prosił jej ojca o pole; i zsiadła z osła, a Kaleb zapytał ją: Czego sobie życzysz?

Hote napui kahlawng a cei navah, A na pa koe lawhmuennaw hei hanlah a kâpan roi hnukkhu, marang dawk hoi a kum. A na pa ni bangmaw na ngai e kaawm telah a pacei navah,

15 A ona odpowiedziała: Daj mi błogosławieństwo. Skoro dałeś mi ziemię południową, daj mi też źródła wód. I Kaleb dał jej źródła górne i źródła dolne.

a canu ni yawhawi na poe hanelah ka ngai. Akalae ram na poe boum teh, tuidonaw hai hmawi na poe sin loe atipouh. A na pa ni atunglae tuido hoi akalae tuido puenghai a poe.

16 Synowie Kenity, teścia Mojżesza, wyruszyli z miasta palm razem z synami Judy na pustynię Judy leżącą na południu od Arad. Gdy tam przybyli, zamieszkali z ludem.

Mosi masei e a na minca lah kaawm e Ken miphunnaw hateh, Judahnaw hoi ungkung kho thung kaawm e, Arad ram teng kaawm e, Judah ram dawk a kâbang van teh, kho cungtalah a sak awh.

17 Potem Juda wyruszył ze swym bratem Symeonem i zabili Kananejczyków mieszkających w Sefat, i zburzyli je, i nazwali to miasto Chorma.

Hahoi teh, Judah ni a hmau Simeon hoi a cei roi teh, Zephath kho kaawm e Kanaannaw a thei roi teh, khopui hai he a raphoe roi. Hatdawkvah, Hormah telah a phung awh.

18 Juda zdobył też Gazę wraz z jej granicami, Aszkelon wraz z jego granicami i Ekron wraz z jego granicami.

Hahoi Judah ni Gaza hoi ateng e khonaw, Askelon hoi ateng e khonaw, Ekron hoi ateng e khonaw hai koung a la pouh.

19 I PAN był z Judą, który posiadł górę, lecz nie mógł wypędzić mieszkańców doliny, bo ci mieli żelazne rydwany.

BAWIPA teh Judah hoi cungtalah ao dawkvah, ahni ni mon dawk e naw pueng he a pâlei. Hateiteh, ayawn dawk kho ka sak e naw teh, sumrangleng a tawn awh dawkvah, pâlei thai awh hoeh.

20 Kalebowi zaś dano Hebron, jak powiedział Mojżesz. Stamtąd wygnał [on] trzech synów Anaka.

Hahoi Mosi ni a dei e patetlah Hebron teh Kalep a poe awh. Anakim e capa kathum touh teh, hote kho hoi a pâlei awh.

21 Ale synowie Beniamina nie wygnali Jebusytów mieszkających w Jerozolimie; dlatego Jebusyci mieszkają z synami Beniamina w Jerozolimie aż do dziś.

Hatei Benjamin miphunnaw niteh, Jerusalem kaawm e Jebusitnaw hah pâlei awh hoeh dawkvah, atu totouh, Jebusitnaw hah Benjaminnaw hoi Jerusalem vah reirei ao awh.

22 Wyruszył też dom Józefa przeciwko Betel, a PAN był z nim.

Joseph miphunnaw nihai, Bethel a tuk awh navah, BAWIPA teh ahnimouh koe ao.

23 I dom Józefa wyszpiegował Betel – a miasto [to] przedtem nazywało się Luz.

Joseph miphun niteh, Bethel tuet hanlah, a patoun awh. Hote kho min teh ayan teh Luz tie doeh.

24 A gdy szpiedzy zobaczyli człowieka wychodzącego z miasta, powiedzieli do niego: Prosimy, pokaż nam wejście do miasta, a okażemy ci miłosierdzie.

Katuetnaw ni kho thung hoi ka tâcawt e tami buet touh a hmu awh teh, kho thung kâennae lam na patue haw. Hat pawiteh, na hlout han atipouh.

25 I pokazał im wejście do miasta, a oni pobili miasto ostrzem miecza, lecz tego człowieka wraz z całą jego rodziną puścili wolno.

Hote tami ni kho thung kâennae lam a patue teh, ahnimouh ni khocanaw hah tahloi hoi he a tâtueng awh. Hatei, hote tami hoi imthungkhunaw teh a hlout sak awh.

26 I tak człowiek ten udał się do ziemi Chetytów, zbudował miasto i nadał mu nazwę Luz. To jest jego nazwa aż do dziś.

Hote a hlout sak awh e imthung teh, Hit ram lah a cei awh teh hawvah kho a sak awh. Ahnimae kho min teh Luz telah a phung awh. Sahnin totouh a min lah pou ao.

27 Manasses nie wypędził też [mieszkańców] Bet-Szean i jego miasteczek ani [mieszkańców] Tanaku i jego miasteczek, ani mieszkańców Dor i jego miasteczek, ani mieszkańców Jibleam i jego miasteczek, ani mieszkańców Megiddo i jego miasteczek. Kananejczycy nadal mieszkali więc w tej ziemi.

Manasseh miphun niteh, Bethshean khonaw, Tanak khonaw, Dor khonaw, Ibleam khonaw, Megiddo khonaw hah pâlei laipalah, Kanaannaw hoi Hote ram dawk cungtalah rei pou ao awh.

28 A gdy Izrael się wzmocnił, kazał Kananejczykom płacić daninę i nie wygnał ich.

Isarelnaw a tha ao toteh, Kanaannaw teh pâlei hoeh eiteh, a kut rahim thaw a tawk sak awh.

29 Także i Efraim nie wypędził Kananejczyków mieszkających w Gezer, dlatego Kananejczycy mieszkali wśród nich w Gezer.

Ephraim niteh, Gezer kaawm e Kanaannaw pâlei awh hoeh. Hatei, Kanaannaw hoi mak kâkalawt lah kho a sak awh.

30 Zebulon [również] nie wypędził mieszkańców Kitron ani mieszkańców Nahalol, dlatego Kananejczycy mieszkali wśród nich i płacili [im] daninę.

Zebulun ni Kitron kaawm naw thoseh, Nahalal kaawmnaw thoseh, pâlei awh hoeh. Hatei, Kanaannaw hoi cungtalah kho a sak awh teh, a kut rahim thaw a tawk sak awh.

31 Aszer także nie wypędził mieszkańców Akko ani mieszkańców Sydonu, Achlab, Akzibu, Chelba, Afik i Rechob.

Hot patetvanlah, Asher miphun ni hai Akko kho kaawmnaw, Sidon kho kaawmnaw, Ahlab kho kaawmnaw, Akhzib kho kaawmnaw, Helbah kho kaawmnaw, Aphik kho kaawmnaw, Rehob kho kaawmnaw a pâlei awh hoeh dawkvah,

32 I Aszer mieszkał pośród Kananejczyków mieszkających w tej ziemi, gdyż ich nie wypędził.

Asher miphunnaw teh, Kanaannaw koe kho a sak awh.

33 Neftali [też] nie wypędził mieszkańców Bet-Szemesz ani mieszkańców Bet-Anat i mieszkał wśród Kananejczyków mieszkających w tej ziemi. Jednakże mieszkańcy Bet-Szemesz i Bet-Anat płacili [mu] daninę.

Naphtali miphun ni Bethshemesh kho kaawmnaw, Bethanath kaawmnaw pâlei awh hoeh. Kanaannaw hoi mak kâkalawt lah kho a sak awh. Bethshemesh hoi Bethanathnaw teh, a kut rahim thaw a tawk sak awh.

34 Amoryci zaś wyparli synów Dana w góry, tak że nie pozwalali im schodzić do doliny.

Amornaw nihai, Dannaw teh mon lah a pâlei awh teh, ayawn dawk teh awm sak awh hoeh.

35 Amoryci utrzymali się i mieszkali na górze Cheres, w Ajjalonie i w Szaalbin, lecz wzmocniła się ręka domu Józefa i zaczęli mu płacić daninę.

Amornaw teh, Heres, Aijalon hoi Shaalbim vah pou ao awh. Hahoi teh, Joseph miphunnaw a tha ao awh teh, Amornaw a kut rahim thaw a tawk sak awh.

36 A granica Amorytów [biegła] od wzniesienia do Akrabbim, od skały i wyżej.

Amornaw e khori teh, Akrabbim lah ka takhang niteh, Sela e a lathueng lah pou a cei.