Hioba 36

1 Elihu mówił jeszcze:

Continuó Eliú diciendo:

2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

“Espérame un poco, y te instruiré, pues hay aún más argumentos para defender la causa de Dios.

3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

Sacaré de lo más alto mi saber, y probaré que mi Creador es justo.

4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

Porque te aseguro que no son falsas mis palabras; el que está delante de ti es perfecto en la doctrina.

5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

He aquí que Dios es grande, pero no desdeña a nadie; Él es grande por el poder de su inteligencia.

6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

No deja vivir al malvado, hace justicia a los oprimidos;

7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

no aparta sus ojos de los justos, los coloca en tronos (como) a reyes, los hace sentar para siempre y son ensalzados.

8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

Encadenados con grillos, y atados con cuerdas de aflicción,

9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

Él les hace reproches por sus obras y sus pecados, porque obraron con soberbia;

10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

les abre los oídos para la corrección, y les exhorta a abandonar la maldad.

11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

Si obedecen y se someten, terminan sus días en felicidad, y sus años entre delicias.

12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

Mas si no obedecen perecen a espada, y mueren en necedad.

13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

Los impíos de corazón acumulan la ira; no pueden clamar por auxilio, cuando Él los encadena,

14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

mueren en plena juventud, y acaban su vida entre los afeminados.

15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

Al pobre, empero, (Dios) le salva en la aflicción, le abre los oídos por la tribulación.

16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

A ti también te sacaría de las fauces de la angustia, a un lugar espacioso, sin estrechez, y tendrías tu mesa cómoda y llena de grosura.

17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

Mas tú llenas la medida del inicuo; el juicio y la justicia te alcanzarán.

18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

Por eso, no oprimas a nadie acicateado por la ira, y no te pervierta la copia de sobornos.

19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

¿Acaso te librará tu clamor de la angustia, aunque emplees todos los recursos de tu poder?

20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

No suspires tanto por la noche que arrebatará a todos de su lugar.

21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

Guárdate de dirigir tu rostro hacia la iniquidad; aunque la prefieras a la aflicción.

22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

Mira: Dios es sublime en su poder; ¿quién es Maestro como Él?

23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

¿Quién le ha impuesto su camino? Y ¿quién puede decirle: «Tú has hecho mal»?

24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

Acuérdate de ensalzar su obra, la cual celebran los hombres.

25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

La contemplan todos los hombres, la miran desde lejos los mortales.

26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

¡Cuán grande es Dios! No podemos comprenderlo; el número de sus años es inescrutable.

27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

Él hace las menudas gotas de agua, que después se derraman en lluvias torrenciales.

28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

Destilan las nubes, y caen sobre los hombres gotas en abundancia.

29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

¿Quién comprenderá la extensión de las nubes, los truenos de su pabellón?

30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

Él extiende en torno suyo su luz, y cubre las profundidades del mar.

31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

De esta manera juzga a los pueblos, y da pan en abundancia.

32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

Llena sus manos de rayos, a los que indica el objeto que han de alcanzar.

33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.

Le anuncia su voz de trueno, como también el ganado (siente) su venida.”