Hioba 34
1 Elihu mówił dalej:
Och Elihu svarade, och sade:
2 Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
Hörer, I vise, mitt tal, och I förståndige, akter på mig;
3 Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
Ty örat pröfvar talet, och munnen smakar maten.
4 Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
Låt oss utvälja en dom, att vi måge emellan oss känna hvad godt är.
5 Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
Ty Job hafver sagt: Jag är rättfärdig, och Gud hafver förvägrat mig min rätt.
6 Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
Jag måste ljuga, om jag än rätt hade; jag varder plågad af min skott, om jag än det intet förskyllat hade.
7 Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
Ho är en sådana, som Job; som gabberi dricker såsom vatten,
8 I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
Och går på vägenom med illgerningsmän, så att han vandrar med ogudaktiga män?
9 Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
Ty han hafver sagt: Om än någor rätt färdig vore, så gäller han dock intet när Gudi.
10 Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
Hörer mig, I vise män: Bort det, att Gud skulle vara ogudaktig, och den Allsmägtige orättvis;
11 Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
Utan han lönar menniskone, efter som hon hafver förtjent; och drabbar uppå hvar och en efter hans gerningar.
12 Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
Utan tvifvel, Gud fördömer ingen med orätt, och den Allsmägtige böjer icke rätten.
13 Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
Ho hafver skickat det uppå jordene är, och ho hafver satt hela jordenes krets?
14 Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
Om han det toge sig före, kunde han allas anda och lif till sig samla;
15 To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
Allt kött vorde tillhopa förgåendes, och menniskan vorde åter till asko igen.
16 Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
Hafver du förstånd, så hör detta, och gif akt på mins tals röst.
17 Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
Skulle någon fördenskull tvinga rätten, att han hatar honom? Och derföre att du stolt äst, skulle du fördenskull fördöma den rättfärdiga?
18 Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
Skulle någor säga till Konungen: Du Belial? och till Förstarna: I ogudaktige?
19 Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
Den dock icke ser på Förstarnas person, och känner icke mer den härliga än den fattiga; förty de äro alle hans handaverk.
20 Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
Med hast måste menniskorna dö, och om midnattstid förskräckas och förgås; de mägtige varda kraftlöse borttagne.
21 Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
Ty hans ögon se uppå hvars och ens vägar, och han skådar alla deras gånger.
22 Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
Intet mörker eller skygd är, att ogerningsmän måga sig der fördölja;
23 Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
Ty det varder ingom tillstadt, att han kommer med Gud till rätta.
24 Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
Han förgör många stolta, som icke stå till att räkna; och sätter andra i deras stad;
25 A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
Derföre, att han känner deras gerningar; och omstörter dem om nattena, att de skola sönderkrossade varda.
26 Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
Han kastar de ogudaktiga uti en hop, der man gerna ser det;
27 Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
Derföre, att de icke hafva följt honom efter, och förstodo ingen af hans vägar;
28 Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
Att de fattigas rop skulle komma inför honom, och han dens eländas rop höra måtte.
29 Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
Om han frid gifver, ho vill fördöma? Och om han förskyler anletet, ho vill se uppå honom ibland folken och menniskorna?
30 Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
Så låter han nu en skrymtare regera, till att plåga folket.
31 Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
För Guds skull vill jag lida talet, och icke förmenat.
32 Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
Hafver jag icke drabbat rätt, lär du mig bättre; hafver jag orätt handlat, vill jag icke göra så mer.
33 Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
Man vänter nu svar af dig; ty du förkastar all ting, och du hafver begynt det, och icke jag. Vetst du nu något, så tala.
34 Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
Visa män låter jag väl tala, och en vis man hörer mig.
35 Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
Men Job talar ovisliga, och hans ord äro icke vis.
36 Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
Min Fader, låt Job försökt varda allt intill ändan, derföre att han vänder sig till orättfärdiga menniskor.
37 Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
Han hafver utöfver sina synd ännu dertill hädat; derföre låt honom inför oss slagen varda; och träte sedan med sinom ordom inför Gud.
