Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
Tako so ti trije možje prenehali odgovarjati Jobu, ker je bil pravičen v svojih lastnih očeh.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Potem je bil vžgan bes Elihúja, Barahélovega sina, Buzéjca iz Rámovega rodu. Njegov bes je bil vžgan zoper Joba, ker je sebe bolj opravičeval kakor Boga.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
Tudi zoper njegove tri prijatelje je bil vžgan njegov bes, ker niso našli nobenega odgovora, pa so vendar obsodili Joba.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Torej Elihú je čakal, dokler Job ni spregovoril, ker so bili starejši kakor on.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
Ko je Elihú videl, da ni bilo nobenega odgovora v ustih teh treh mož, je bil potem vžgan njegov bes.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Elihú, Barahélov sin, Buzéjec, je odgovoril in rekel: »Jaz sem mlad, vi pa ste zelo stari, zato sem bil prestrašen in se vam nisem drznil pokazati svojega mnenja.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Rekel sem: ›Dnevi naj bi spregovorili in množica let naj bi učila modrost.‹
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Toda v človeku je duh. Navdih Vsemogočnega jim daje razumevanje.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Veliki možje niso vedno modri niti ostareli ne razumejo sodbe.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Zato sem rekel: ›Prisluhnite mi. Tudi jaz bom pokazal svoje mnenje.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Glejte, čakal sem na vaše besede, prisluhnil sem vašim razlogom, medtem ko ste iskali, kaj bi rekli.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
Da, prisluhnil sem vam in glejte nikogar izmed vas ni bilo, da prepriča Joba ali da odgovori njegovim besedam,
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
da ne bi rekli: ›Pridobili smo modrost. Bog ga suva dol, ne človek.‹
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
Torej svojih besed ni usmeril zoper mene niti mu ne bom odgovoril z vašimi govori.«
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Bili so osupli, niso več odgovarjali. Prenehali so govoriti.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Ko sem čakal (kajti niso govorili, temveč mirno stali in niso več odgovarjali),
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
sem rekel: »Tudi jaz bom odgovoril svoj del, tudi jaz bom pokazal svoje mišljenje.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
Kajti poln sem stvari, duh znotraj mene me sili.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Glejte, moj trebuh je kakor vino, ki nima oddušnika. Pripravljeno je, da poči kakor novi mehovi.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Govoril bom, da bom lahko osvežen. Odprl bom svoje ustnice in odgovoril.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Ne pustite mi, prosim vas, sprejeti obličja kateregakoli moža niti mi ne pustite, da dajem laskave nazive človeku.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
Kajti ne znam dajati laskavih nazivov. Če bi tako počel, bi me moj stvarnik hitro odvedel.
