Hioba 31
1 Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
2 Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
3 Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
4 Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
5 Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
6 To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
7 Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
8 Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
9 Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
10 To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
11 [Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
12 To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
13 Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
14 Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
15 Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
16 Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
17 Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
18 (Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
19 Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
20 Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
21 Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
22 Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
23 Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
24 Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
25 Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
26 Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
27 A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
28 I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
29 Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
30 (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
31 Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
32 Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
33 Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
34 Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
–“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
36 Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
37 Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
38 Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
39 Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
