Hioba 29

1 Hiob ciągnął swoją przypowieść i mówił:

욥이 또 비사를 들어 가로되

2 Obym był taki jak za dawnych miesięcy, za [tych] dni, w których Bóg mnie strzegł;

내가 이전 달과 하나님이 나를 보호하시던 날에 지내던 것 같이 되었으면

3 Gdy jego pochodnia świeciła nad moją głową, a przy jego świetle przechodziłem w ciemności;

그 때는 그의 등불이 내 머리에 비취었고 내가 그 광명을 힘입어 흑암에 행하였었느니라

4 Taki, jaki byłem za dni swojej młodości, gdy tajemnica Boga pozostawała nad moim namiotem;

나의 강장하던 날과 같이 지내었으면 그 때는 하나님의 우정이 내 장막 위에 있었으며

5 Gdy Wszechmocny był jeszcze ze mną i otaczały mnie moje dzieci;

그 때는 전능자가 오히려 나와 함께 계셨으며 나의 자녀들이 나를 둘러 있었으며

6 Gdy moje ścieżki opływały w masło, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

뻐터가 내 발자취를 씻기며 반석이 나를 위하여 기름 시내를 흘러 내었으며

7 Gdy wychodziłem do bramy przez miasto i na rynku przygotowałem sobie miejsce.

그 때는 내가 나가서 성문에 이르기도 하며 내 자리를 거리에 베풀기도 하였었느니라

8 Widząc mnie, młodzi ukrywali się, a starcy podnosili się i stali.

나를 보고 소년들은 숨으며 노인들은 일어나서 서며

9 Książęta przestawali mówić i kładli rękę na swoich ustach.

방백들은 말을 참고 손으로 입을 가리우며

10 Głos dostojników cichł, a ich język przylegał im do podniebienia.

귀인들은 소리를 금하니 그 혀가 입 천장에 붙었었느니라

11 Ucho, które mnie słyszało, błogosławiło mnie, a oko, które mnie widziało, dawało o mnie świadectwo;

귀가 들은즉 나를 위하여 축복하고 눈이 본즉 나를 위하여 증거하였었나니

12 Bo wybawiałem ubogiego, gdy wołał, sierotę oraz tego, który nie miał pomocnika.

이는 내가 부르짖는 빈민과 도와줄 자 없는 고아를 건졌음이라

13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło do mnie, a serce wdowy radowałem.

망하게 된 자도 나를 위하여 복을 빌었으며 과부의 마음이 나로 인하여 기뻐 노래하였었느니라

14 Przyoblekłem się w sprawiedliwość i ona mnie okryła. Mój sąd był jak płaszcz i korona.

내가 의로 옷을 삼아 입었으며 나의 공의는 도포와 면류관 같았었느니라

15 Byłem oczami dla ślepego, a nogami dla chromego.

나는 소경의 눈도 되고 절뚝발이의 발도 되고

16 Byłem ojcem ubogich, a sprawę, której nie znałem, badałem.

빈궁한 자의 아비도 되며 생소한 자의 일을 사실하여 주었으며

17 I kruszyłem szczękę niegodziwca, a z jego zębów wydzierałem łup.

불의한 자의 어금니를 꺽고 그 잇사이에서 겁탈한 물건을 빼어 내었었느니라

18 Dlatego powiedziałem: Umrę w swoim gnieździe, rozmnożę [swoje] dni jak piasek.

내가 스스로 말하기를 나는 내 보금자리에서 선종하리라 나의 날은 모래 같이 많을 것이라

19 Mój korzeń rozciągnął się przy wodach, a rosa trwała całą noc na moich gałązkach.

내 뿌리는 물로 뻗어나가고 내 가지는 밤이 맞도록 이슬에 젖으며

20 Moja chwała odświeżała się we mnie, a mój łuk odnowił się w mojej ręce.

내 영광은 내게 새로워지고 내 활은 내 손에서 날로 강하여지느니라 하였었노라

21 Słuchali mnie i oczekiwali, przyjmowali moją radę w milczeniu.

무리는 내 말을 들으며 나의 가르치기를 잠잠히 기다리다가

22 Po moich słowach już nie mówili, moja mowa kropiła na nich.

내가 말한 후에 그들이 말을 내지 못하였었나니 나의 말이 그들에게 이슬 같이 됨이니라

23 Oczekiwali mnie jak deszczu, otwierali swe usta jak na późny deszcz.

그들이 나 바라기를 비 같이 하였으며 입을 벌리기를 늦은 비 기다리듯 하였으므로

24 [Jeśli] się śmiałem do nich, nie wierzyli, a światła mojej twarzy nie odrzucali.

그들이 의지 없을 때에 내가 함소하여 동정하면 그들이 나의 얼굴 빛을 무색하게 아니하였었느니라

25 Wytyczałem im drogę, siadałem na czele i przybywałem jak król wśród wojska, jak [ten], który smutnych pociesza.

내가 그들의 길을 택하고 으뜸으로 앉았었나니 왕이 군중에 거함도 같았고 애곡하는 자를 위로하는 사람도 같았었느니라