Hioba 14

1 Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;

여인에게서 난 사람은 사는 날이 적고 괴로움이 가득하며

2 Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.

그 발생함이 꽃과 같아서 쇠하여지고 그림자 같이 신속하여서 머물지 아니하거늘

3 A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.

이와 같은 자를 주께서 눈을 들어 살피시나이까 나를 주의 앞으로 이끌어서 심문하시나이까

4 Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.

누가 깨끗한 것을 더러운 것 가운데서 낼 수 있으리이까 하나도 없나이다

5 Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.

그 날을 정하셨고 그 달 수도 주께 있으므로 그 제한을 정하여 넘어가지 못하게 하셨사온즉

6 Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.

그에게서 눈을 돌이켜 그로 쉬게 하사 품꾼 같이 그 날을 마치게 하옵소서

7 [Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.

나무는 소망이 있나니 찍힐지라도 다시 움이 나서 연한 가지가 끊이지 아니하며

8 Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;

그 뿌리가 땅에서 늙고 줄기가 흙에서 죽을지라도

9 [To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.

물 기운에 움이 돋고 가지가 발하여 새로 심은 것과 같거니와

10 Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?

사람은 죽으면 소멸되나니 그 기운이 끊어진즉 그가 어디 있느뇨

11 Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;

물이 바다에서 줄어지고 하수가 잦아서 마름 같이

12 Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.

사람이 누우면 다시 일어나지 못하고 하늘이 없어지기까지 눈을 뜨지 못하며 잠을 깨지 못하느니라

13 Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)

주는 나를 음부에 감추시며 주의 진노가 쉴 때까지 나를 숨기시고 나를 위하여 기한을 정하시고 나를 기억하옵소서 (Sheol h7585)

14 Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.

사람이 죽으면 어찌 다시 살리이까 나는 나의 싸우는 모든 날 동안을 참고 놓이기를 기다렸겠나이다

15 Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.

주께서는 나를 부르셨겠고 나는 대답하였겠나이다 주께서는 주의 손으로 지으신 것을 아껴 보셨겠나이다

16 Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?

그러하온데 이제 주께서 나의 걸음을 세시오니 나의 죄를 살피지 아니하시나이까

17 Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.

내 허물을 주머니에 봉하시고 내 죄악을 싸매시나이다

18 Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.

무너지는 산은 정녕 흩어지고 바위는 그 자리에서 옮겨가고

19 Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.

물은 돌을 닳게 하고 넘치는 물은 땅의 티끌을 씻어 버리나이다 이와 같이 주께서는 사람의 소망을 끊으시나이다

20 Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.

주께서 사람을 영영히 이기셔서 떠나게 하시며 그의 얼굴 빛을 변하게 하시고 쫓아 보내시오니

21 Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.

그 아들이 존귀하나 그가 알지 못하며 비천하나 그가 깨닫지 못하나이다

22 Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.

오직 자기의 살이 아프고 자기의 마음이 슬플 뿐이니이다