Hioba 13

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

“Todo esto lo han visto mis ojos; mis oídos lo han oído y lo comprendieron.

2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

Lo que vosotros sabéis, lo sé yo también, no soy inferior a vosotros.

3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

Mas quiero hablar con el Todopoderoso, mi anhelo es discutir con Dios.

4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

Vosotros fraguáis mentiras; sois médicos inútiles todos.

5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

Callaos, por fin; que os será reputado por sabiduría.

6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

Oíd, por favor, mi defensa y prestad atención a las razones que alega mi boca.

7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

¿Queréis acaso hablar falsedades en favor de Dios, decir mentiras en obsequio suyo?

8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

¿Pretendéis prestarle favores, patrocinar la causa de Dios?

9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

¿Os sería grato que Él os sondease, o pensáis engañarlo como se engaña a un hombre?

10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

Os reprenderá sin falta, si solapadamente sois parciales.

11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

¿No os causa miedo su majestad? ¿No caerá sobre vosotros su espanto?

12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

Vuestros argumentos son necedades, y vuestras fortalezas, fortalezas de barro.

13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

Callaos, que yo hablaré; venga sobre mí lo que viniere.

14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

Sea lo que fuere, tomaré mi carne entre mis dientes, y pondré mi alma en mi mano.

15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

Aunque Él me matase y yo nada tuviese que esperar, defendería ante Él mi conducta.

16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

Al fin Él mismo me defenderá; porque el impío no puede comparecer en su presencia.

17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

Escuchad atentamente mi palabra, mis argumentos os penetren el oído.

18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

Tengo bien preparada (mi) causa, y sé que seré justificado.

19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

¿Quién quiere litigar conmigo? pues si yo callara, me moriría.

20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

Solo dos cosas alejes de mí; y no me esconderé de tu presencia:

21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

que retires de mí tu mano, y no me espanten más tus terrores.

22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

Luego llama, y yo contestaré; o hablaré yo, y Tú me respondes.

23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

¿Cuántos son mis delitos y pecados? Dime mis faltas y transgresiones.

24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

¿Por qué ocultas tu rostro, y me tienes por enemigo tuyo?

25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

¿Quieres aterrar una hoja que lleva el viento, perseguir una paja reseca?

26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

Porque decretas contra mí penas tan amargas, y me imputas las faltas de mi mocedad.

27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

Pones mis pies en el cepo, observas todos mis pasos y acechas las plantas de mis pies.

28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

Me consumo como un (leño) carcomido, como ropa roída por la polilla.”