II Samuela 22
1 Dawid wypowiedział PANU słowa tej pieśni w dniu, gdy PAN go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;
David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
2 Powiedział: PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.
Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
3 Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.
min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
4 Wzywałem PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
5 Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
7 W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie [dotarło] do jego uszu.
i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
8 Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
9 Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
10 Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
11 Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.
båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
12 Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
13 Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
14 Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos.
HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
15 Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.
han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
16 I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.
Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
17 Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.
Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
18 Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
19 Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
20 Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
21 Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
22 Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.
thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
23 Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.
hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
24 Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
25 Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
26 [Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
27 Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
28 Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy [są] na wyniosłych, by ich poniżać.
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
29 Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o PANIE; PAN rozjaśni moje ciemności.
Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
30 Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
31 Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
32 Bo któż [jest] Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
33 Bóg [jest] moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
34 Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
35 Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
36 Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
37 Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
38 Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
39 I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
40 Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
41 Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
42 Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; [spoglądali] na PANA, lecz ich nie wysłuchał.
De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
43 Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.
Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
44 Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, [którego] nie znałem.
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
45 Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.
Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
46 Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
47 PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
48 Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;
den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
49 Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
50 Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
51 [On jest] wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
