II Koryntian 5

1 Wiemy bowiem, że jeśli zostanie zniszczony ten namiot naszego ziemskiego mieszkania, to mamy budowlę od Boga, dom nie ręką uczyniony, wieczny w niebiosach. (aiōnios g166)

Tulizi kuti na nganda yesu yansi chilawu - yamwayisigwa, tulabuyaki kuliLeza. Ninganda itayakwi amaboko abantu pesi nganda itamani, ilikujulu. (aiōnios g166)

2 Dlatego w tym wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz dom z nieba;

Nkambo muchilawu echi tulalila kapati, kuti tukasamikwe abukalo bwesu bwakujulu.

3 Jeśli tylko zostaniemy znalezieni odziani, a nie nadzy.

Tulabulangilila bukkalo obu nkambo na twabusama tatukoyo janika katuli azintanda.

4 Bo my, którzy jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie pragniemy być rozebrani, ale przyodziani, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

Kasimpe nituchili muchilawu echi tulalila kapati akulemenwa. Tatuyandi pe tukaleke kusamikwa. Pesi, tuyanda kusamikwa kuti echo chifwa chikamenegwe abuumi.

5 A tym, który nas do tego właśnie przygotował, [jest] Bóg, który nam też dał Ducha [jako] zadatek.

Watubambila echi chintu nguLeza, wakatupa muuya usalala mbuli chitondezyo cha echo chiyosika.

6 Tak więc mamy zawsze ufność, wiedząc, że dopóki mieszkamy w tym ciele, tułamy się z dala od Pana.

Aboobo amube alusyomo, kuti katuchili kumunzi mumubili, tuli kule aMwami.

7 (Przez wiarę bowiem kroczymy, a nie przez widzenie.)

Nkambo twenda akusyoma pepe akubona.

8 Mamy jednak ufność i wolelibyśmy raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana.

Lino tuli akusyomesesya katutali mumibili pele katuli mumunzi aMwami.

9 Dlatego też zabiegamy o to, żeby się jemu podobać, czy mieszkamy [w ciele], czy [z niego] wychodzimy.

Lino twita kuti chibe chintulangilila swebo nekuba tuchiliku munzi nekuba katutali nkuko kuti mukamubotezye.

10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał [zapłatę] za to, co [czynił] w ciele, według tego, co czynił, czy dobro, czy zło.

Mbunga toonse tuyoboneka kunembo lyachuno chalubeta chaKkilisito kwitila kuti umwi awumwi utakatambule zilengene azintu zichitwa mumubili na bubotu nekuba bubi.

11 Wiedząc zatem o tym strachu Pańskim, przekonujemy ludzi; dla Boga zaś [wszystko] w nas jest jawne; mam też nadzieję, że i dla waszych sumień [wszystko] w nas jest jawne.

Nekuba boobo, kuziba kuyowa Mwami tukombelezya bantu. Kulabonwa kabotu mbutubede aLeza, ndilangilila kuti kulibabo kumanjezezya anu.

12 Bo nie polecamy wam ponownie samych siebie, ale dajemy wam sposobność do chlubienia się nami, żebyście mieli co [odpowiedzieć] tym, którzy się chlubią tym, co zewnętrzne, a nie sercem.

Tatuli kwezya lubo kukombelezya ndinywe katuboneka katulibasyomekede pesi tunokumupa makani makani akulidunda atala andiswe, kuti mukabe ansandulo kuli babo balikankayizya atala akuboneka kwabo pesi kakutali mbukubede mumoyo.

13 Jeśli zaś odchodzimy od zmysłów – dla Boga [odchodzimy], jeżeli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – dla was [jesteśmy].

Na tulizwide mumiyeyo yesu nkukwaLeza; pele na kuti mumiyeyo mibotu nkuyanda kwako.

14 Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli.

Luyando lwaKkilisito lwatuchunda nkambo twakamanisya echi. Kuti muntu umwi wakafwida boonse aboobo boonse bakafwa.

15 A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.

Wakafwida boonse kuti bapona kabatachiponeni lwabo beni pesi baponene oyo nkambo nkako wakabafwida akubusigwa.

16 Dlatego my odtąd nikogo nie znamy według ciała, a chociaż znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już [więcej] go [takim] nie znamy.

Ankambo kachechi kuzwa lino kaziya kunembo tatukabwene mumwi mukwinda munyam, nekuba kuti twakali muzi Kkilisito mukwinda munyama. Pesi kwalino tatuchizi.

17 Tak więc jeśli ktoś [jest] w Chrystusie, nowym [jest] stworzeniem; [to, co] stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.

Nkikako na umwi uli muli Kkilisito, waba chilenge chipya. Zintu zyachindi zyayinda. Bona zyaba zipya.

18 A wszystko to [jest] z Boga, który nas pojednał ze sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania.

Ezi nzitu zyoonse zizwa kuliLez, wakatubwedezya mulinguwe lubo mukwinda muliKkilisito akutipa mulimo wakubwedezyanya.

19 Bóg bowiem był w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania.

Nkokuti muli Kkilisito leza unolikubwedezyanya nyika kuli nguwe, kutesi kubala milaka ilatala ambaabo. Unokutupa makani akubweedelana.

20 Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo, tak jakby Bóg upominał [was] przez nas. W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.

Aboobo twakatondekwa mbuli bayimikilila baKkilisito mbuli anga Leza walikuchita kukombelezya mukwinda mulindiswe.”Twamukumbila, ankambo kwakuyanda kwaKkilisito: Amubwedelane aLeza.”

21 [On] bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.

Wakamubumba oyo wakalezi chibi kuti abe chibi kulindiswe, kuti tukabe bululami bwaLeza mulinguwe, kuti abe chibi kulindiswe, kuti tukabe bululami bwaLeza mulinguwe.