I Samuela 19
1 Wtedy Saul mówił do swego syna Jonatana i do wszystkich swoich sług, aby zabili Dawida.
Saul mah David hum hanah, a capa Jonathan hoi a tamnanawk boih khaeah lokpaek.
2 Lecz Jonatan, syn Saula, bardzo miłował Dawida. I Jonatan doniósł Dawidowi, mówiąc: Mój ojciec Saul chce cię zabić. Teraz więc strzeż się do rana i siedź w ukryciu.
Toe Jonathan mah David to palung parai pongah David khaeah, Kam pa Saul mah nang hum hanah pakrong; to pongah akhawnbang khoek to acoehaih hoiah khosah ah, mi mah hnuk thai ai ih ahmuen ah anghawk ving ah;
3 A ja wyjdę i stanę przy swoim ojcu na polu, tam gdzie ty będziesz. Będę rozmawiał o tobie ze swoim ojcem, a cokolwiek zobaczę, powiadomię cię o tym.
na ohhaih ahmuen lawk ah pa taengah kang doet moe, nang ih akawng to anih khaeah ka thuih han; anih poekhaih to nang khaeah kang thaisak let han hmang, tiah a naa.
4 Jonatan mówił więc dobrze o Dawidzie ze swym ojcem Saulem i powiedział mu: Niech król nie grzeszy przeciwko swemu słudze Dawidowi, gdyż on nie zgrzeszył przeciw tobie, a jego czyny [są] raczej dla ciebie bardzo pożyteczne:
Jonathan mah, Ampa Saul khaeah David kawng to kahoih ah thuih pae; anih loe na nuiah kahoih ai hmuen to sah ai, paroeai kahoih hmuen to ang sak pae pongah, siangpahrang mah a tamna David nuiah kahoih ai hmuen to sah hmah nasoe;
5 On przecież narażał swoje życie i zabił Filistyna, i PAN dokonał wielkiego wybawienia dla całego Izraela. Sam [to] widziałeś i uradowałeś się. Dlaczego więc miałbyś grzeszyć przeciw niewinnej krwi i bez powodu zabić Dawida?
anih loe hinghaih paawt ai ah, Philsitin kami to hum; Angraeng mah Israel kaminawk boih nuiah pahlonghaih to a sak; to hmuen to na hnuk moe, nang hoe boeh. Tipongah zaehaih tidoeh tawn ai kami ih athii to palong moe, David hum han na thuih loe? tiah a naa.
6 I Saul posłuchał słów Jonatana, i przysiągł: Jak żyje PAN, nie zostanie zabity.
Saul mah Jonathan ih lok to tahngai moe, Angraeng loe hing baktih toengah, David to ka hum mak ai, tiah lokkamhaih a sak.
7 Jonatan zawołał więc Dawida i powtórzył mu wszystkie te słowa. Potem Jonatan przyprowadził Dawida do Saula i przebywał z nim, tak jak poprzednio.
To pongah Jonathan mah David to kawk moe, a thuih hoi ih loknawk boih to thuih pae. Jonathan mah David to Saul khaeah caeh haih moe, Saul khaeah canghniah oh ih baktih toengah ohsak let.
8 Gdy znowu wybuchła wojna, Dawid wyruszył przeciw Filistynom i walczył z [nimi], i zadał im wielką klęskę tak, że uciekli przed nim.
Misa angthawkhaih oh let; to pongah David loe caeh moe, Philistin kaminawk to tuk; kaminawk paroeai a hum pongah, misanawk loe anih hmaa hoiah cawnh o.
9 A zły duch od PANA opanował Saula, kiedy siedział w swym domu, trzymając włócznię w ręku, Dawid zaś grał [swą] ręką [melodię].
Saul angmah ih im ah anghnut naah, tayae to ban ah sinh, Angraeng khae hoi kasae muithla to a nuiah angzoh pongah, David mah anih hanah katoeng to kruek pae.
10 I Saul chciał przybić Dawida włócznią do ściany, lecz ten wymknął się Saulowi i włócznia utkwiła w ścianie, a Dawid wybiegł i uciekł tej nocy.
Saul mah David to tapang hoi nawnto takhawh hmaek hanah poek; David mah ayae taak ving pongah, Saul mah tayae hoiah tapang to takhawh vawk. To na qum ah David loe cawnh moe, loih ving.
11 Potem Saul wysłał posłańców do domu Dawida, aby go pilnowali i rano zabili. Lecz Mikal, jego żona, powiedziała o tym Dawidowi: Jeśli nie ujdziesz z życiem tej nocy, jutro zostaniesz zabity.
Saul mah David to angang moe, anih to akhawn bangah hum hanah, David im ah kami to patoeh; toe David zu Mikal mah, na hinghaih loih thai hanah vaiduem na cawn ai nahaeloe, khawnbangah loe na dueh tih boeh, tiah a naa.
12 Mikal spuściła więc Dawida przez okno, a on odszedł, uciekł i ocalał.
To pongah Mikal mah David to thokbuem hoiah anghumsak tathuk, to tiah anih loe cawnh moe, loih ving.
13 A Mikal wzięła bożka i położyła na łożu, a poduszkę z koziej [sierści] umieściła pod jego głową i przykryła szatą.
Mikal mah kami ih krang to lak moe, iihhaih ahmuen ah suek pacoengah kahni hoiah ayaw hmoek; a lu thuem ah maeh mui to suek pae.
14 Gdy Saul wysłał posłańców, aby porwali Dawida, powiedziała: Jest chory.
David naeh hanah Saul mah kami patoeh naah, Mikal mah anih loe ngantui ai, tiah a naa.
15 Saul znowu wysłał posłańców, aby zobaczyli Dawida, nakazując: Przynieście go do mnie na łożu, abym go zabił.
To pacoengah Saul mah David khet hanah kaminawk to patoeh let bae; anih ka hum thai hanah, a iihkhun hoi nawnto kai khaeah na sin oh, tiah a naa.
16 A gdy posłańcy przyszli, oto na łożu był bożek, a poduszka z koziej skóry była pod jego głową.
Toe patoeh ih kaminawk imthung ah akun o naah loe, khenah, sakcop ih krang to iihkhun nuiah oh pae lat; luhngoeng suekhaih ahmuen ah doeh maeh mui ni oh sut.
17 I Saul powiedział do Mikal: Dlaczego mnie tak oszukałaś i wypuściłaś mego wroga, aby uszedł? Mikal odpowiedziała Saulowi: On mi powiedział: Puść mnie, dlaczego miałbym cię zabić?
To naah Saul mah Mikal khaeah, Tipongah hae tiah nang ling moe, ka misa loisak hanah, na patoeh ving loe? tiah a naa.
18 Dawid uciekł więc i ocalał, następnie przybył do Samuela, do Rama, i opowiedział mu wszystko, co Saul mu uczynił. Potem wraz z Samuelem poszli do Najot i tam zamieszkali.
David loe cawnh moe, loih pacoengah, Ramah ah Samuel khaeah caeh; Saul mah a nuiah sak ih hmuennawk boih to Samuel khaeah thuih pae. To pacoengah anih hoi Samuel loe Naioth avang ah caeh hoi moe, to ah oh hoi.
19 I doniesiono Saulowi: Oto Dawid jest w Najot, w Rama.
To lok to Saul khaeah thuih pae o; David loe Ramah vangpui peng thungah kaom Naioth avang ah oh, tiah thuih pae o.
20 Wtedy Saul wysłał posłańców, aby pojmali Dawida. Gdy zobaczyli gromadę prorokujących proroków oraz Samuela stojącego na ich czele, Duch Boży zstąpił na posłańców i oni także zaczęli prorokować.
To pongah David naeh hanah Saul mah kaminawk to patoeh; toe Samuel loe zaehoikung ah angdoet moe, nawnto amkhueng tahmaanawk hoiah lok a thuih o, tiah nihcae mah hnuk o naah, Saul ih kaminawk nuiah Sithaw ih Muithla to angzoh, to naah nihcae mah doeh lok to taphong o toeng.
21 Kiedy doniesiono o tym Saulowi, wysłał innych posłańców, lecz i oni prorokowali. Saul wysłał i trzecich posłańców, lecz także i ci prorokowali.
To kawng to Saul khaeah thuih pae o naah; anih mah kalah kaminawk to patoeh let; toe to kaminawk mah doeh lok taphong o toeng. Vaithumto haih ah Saul mah kaminawk to patoeh let; nihcae mah doeh lok to taphong o toeng.
22 Potem on sam poszedł do Rama i gdy przyszedł do wielkiej studni, która [jest] w Seku, zapytał: Gdzie jest Samuel i Dawid? Odpowiedziano mu: Oto [są] w Najot, w Rama.
To pacoengah anih loe hnukkhuem koek ah, Ramah vangpui ah caeh moe, Seku avang taeng ih vacong ah phak; to ah Samuel hoi David loe naa ah maw oh hoi? tiah a dueng. Nihcae mah, Khenah, nihnik loe Ramah vangpui peng thung ih Naioth avang ah oh hoi, tiah thuih pae o.
23 I szedł stamtąd do Najot w Rama, lecz na niego też zstąpił Duch Boży, tak że idąc, prorokował, aż przyszedł do Najot w Rama.
To pongah Saul loe Ramah prae thung ih Naioth avang ah caeh; to naah anih nuiah doeh Sithaw ih Muithla to oh moe, loklam caeh nathung, Naioth avang pha ai karoek to anih mah lok to taphong.
24 I zdjął z siebie szaty i także prorokował przed Samuelem, leżąc nagi przez cały dzień i całą noc. Stąd powiedzenie: Czyż i Saul między prorokami?
A khukbuennawk to angkhring moe, Samuel hmaa ah lok to thuih; to ahmuen ah aqum athun khukbuen om ai ah a iih; to pongah kaminawk mah, Saul doeh tahmaanawk salakah athum toeng maw? tiah thuih o.
