I Koryntian 13
1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
Ngo nyia nyi gv okv nyidogindung vdwgv gaam a minla nvgobv rijeka, ngoogvlo vdwlo ajin ha pakmi sunam go dooma redw, ngoogv minam rinam mv pumpa vmalo taapok gv tvvsupkayap dubv adu dunam jvbv ridunv.
2 I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
Ngo gaam japkulo yarlwk nvgobv japlak jeka; ngo maatarbv chinvpanv gubvrila arwng gv vvsi namaka chinv gubv rijeka; ngo mvngjwng ngv achialvbv doola moodw a bidubv mvnv gubv rijeka—vbvritola ngoogvlo ajin a pakmi sunam go dooma bolo, ngo ogugukama.
3 I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.
Ngo ogugo svnggvrigv pvdw um mvnwngnga toanam gubv rijeka, ngoogv adwnamar haka baayok dubv jijeka—vbvritola ngo ajin a pakmi sunam go doomanam, si nga alvmomadu.
4 Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;
Paknam si saktvnam okv ayanam; si kavtarv ma vmalo atuv kainvgobv mvngsunam ma vmalo hartv sunama;
5 Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;
Paknam si nyivnyirv bv rinam ma vmalo nabungnam ma vmalo mvdwkmvkunam ma; paknam si rimurnam vdwa mvnggapla vvpv madunv;
6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;
paknam si alvmanv nga lvkobv mvngpu madunv, vbvritola jvjv nga lvkobv mvngpu dunv.
7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.
Paknam si vdwloka apak madunv; so gv mvngjwng okv mvngtin okv saktv namv vdwloka doolwk maanam go kaama dunv.
8 Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.
Paknam si doobwng jinv, ho hoka tvvpunv doin minamv doodu, vbvritola hv bunu ayung jimanv; ho hoka tvvkw manam gaam mindubv amin jinamv doodu, vbvritola bunu gvlo rikumare; ho hoka chinampaanam mv doodu, vbvritola hv ngeyu reku.
9 Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.
Ogulvgavbolo ngonua chindupadubv amin jinam okv doin japlak dubv jinam vdwv jitung jingo gubv ridu;
10 Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.
Vbvritola vdwlo ripwng rinya kunam mv aaku bolo ritung ringo ngv ngeriku.
11 Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.
Vdwlo ngo vmi bv ritokudw; minam, hinam, okv mvngnam vdwv mvnwngngv vmi apiabv rito; vjak ngo nyiga gubv riduku, ngo vmi apiabv riku dookuma.
12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.
Ngonugv vjak kaagv dunam si tomuyalu lo kaabwk mabv kaanam aingbv kaadu; vbvrikunamv ho gv alu lo ngonu nyukmu anying nga jvjv bv kaatur sureku. Vjak ngo ogugo chimpv kudw hv chimi ma; vbvrikunamv ho gv alu lo mvnwngnga chimi reku—vbv chimi reku Pwknvyarnv gv ngam chiminam jvbv.
13 A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.
Anyung lo so aom si doobwng reku: mvngjwng, mvngtin, okv paknam; okv so aom gv pingko lo kaiyachok nvngv paknam si.
