I Koryntian 13

1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.

Eina mioibagi lonsing amasung swargadutsinggi lon phaoba ngangba ngamba yai, adubu eingongda nungsiba leitrabadi ei makhol houraba sembung amasung khingliba kortan gum oire.

2 I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.

Eina Tengban Mapugi wa phongdokpagi khudol leirabasu, eina athuppa pumnamak khangba ngamlabasu aduga khangba pumnamak leirabasu, aduga eingonda chingjaosingbu hongdok-hanba ngambagi thajaba leirabasu, eingonda nungsiba leitrabadi ei karisu natte.

3 I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.

Eina eigi leijaba pumnak leita-lairasingda pithoklabasu, eigi hakchang asi meida thadok-hannaba pithoklaba phaobada, eingonda nungsiba leitrabadi eingonda karisu kannade.

4 Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;

Nungsibana kuina khaangbi amasung chanbi; nungsibana kallakte, napal toude, aduga chaothokte.

5 Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;

Nungsibana athiba machat chatte, nungsibana masagi oijaba thide, nungsibana thuna saode, nungsibana phattababu ningsingduna thamde.

6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;

Nungsibana phattabada haraode adubu achumbada haraojei.

7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.

Nungsibana matam pumnamakta ngak-senbi, matam pumnamakta thajei, matam pumnamakta asha tou-i, matam pumnamakta khaangbi.

8 Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.

Nungsibadi lomnaide. Adubu Tengban Mapuna phongdokpiba wa leirabasu loikhigani, atoppa lon ngangbasing oirabasu madu loikhigani, aduga khangba leirabasu madu mangkhigani.

9 Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.

Maramdi eikhoigi khangbagi khudol amadi Tengban Mapugi wa phongdokpagi khudol asidi machetni.

10 Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.

Adubu mapung phaba adu lakpa matamda machetki oiba adu mangkhigani.

11 Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.

Eina angang oiringei matamda anganggumna nganglammi, anganggumna phaorammi, anganggumna khallammi; adubu mapung phana chaoraklaba matamda anganggi matou adu thadokkhi.

12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.

Eikhoina houjik uriba asidi mingselda taba mutsi mutsiba saktamgumbani. Adubu tungdadi eikhoina maiga maiga unarakkhigani. Eina houjik khangliba asidi machettani, adubu tungdadi eibu mapungphana khangbiba adugumna eina mapung phana khanglakkhigani.

13 A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.

Aduga houjik thajaba, asha, amadi nungsiba ahum asidi lengdana lei; aduga masida khwaidagi thoihenbadi nungsibani.