I Koryntian 13

1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.

Thlanghqing awi ingkaw khan thlang awina awikqawn nyng seiawm, lungnaak am ka taak awhtaw maawng ang qeeng ingkaw tlaklaak ang qeeng mai amyihna ni a awm hly.

2 I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.

Tawngha awi kqawn thainaak ta nawh ang awihyp ingkaw simthainaak boeih ta nyng seiawm, tlang thoeihnaak thai dy cangnaak ak soep ta nyng seiawm, lungnaak am ka taak awhtaw ikaw phu am ta hy.

3 I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.

Ka khawhthemkhqi boeih khawdeng hahqahkhqi venawh pe nawh ka pum ve mai awh uih sak ham dyna pe qu mai nyng seiawm, lungnaak am ka taak awhtaw, ka hamna ikaw phu am ta hy.

4 Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;

Lungnaak ingtaw yh thai nawh, qeennaak tahy. Lungnaak ing ytnaak am ta nawh, am hoel qu nawh, am oek qu hy.

5 Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;

Am thin am se nawh, am kamvaa hy. Ak kaw am so sak nawh, thawlhnaak lam am poek hy.

6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;

Lungnaak ingtaw them che awh am zeel nawh, cehlai awitak ce ym hy.

7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.

A soep hoeiawh yh thai nawh, a soep awh cangnaak ta nawh, a soep awh ngaih-uunaak ta nawh, a dytnaak dyna yh thai hy.

8 Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.

Lungnaak ve ityk awh awm am dyt kaw. Cehlai tawnghak awi awm seiawm dyt kaw, amsim awi pau na awm seiawm dyt kaw, simnaak awm seiawm dyt kaw.

9 Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.

Ningmih ing a vang a phal ni ni sim unawh a vang a phal doeng ni nik khypyi uhy,

10 Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.

cehlai soepnaak a nyn ce a pha law awh ama soepnaakkhqi boeih ce qeng hawh kaw.

11 Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.

Naasen na ka awm awh, naasen amyihna paunyng, naasen amyihna poek nyng, naasen amyihna zasim nyng. Cehlai ka pacawng awhtaw, naasen poeknaakkhqi boeih cehta nyng.

12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.

Tuh hlalang awh ni huh amyihna ak caih na amni hu uhy; cawhtaw ni haai ingkaw ni hai ning hu qu hawh kaw. Tuh ve a vang a phal doeng ni ka sim hy; ce cawhtaw tuh ak nepna ni sim amyihna, ak nepna sim hawh kawng nyng.

13 A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.

Ve pakthum tloek ve awm hy: vetloek taw cangnaak, ngaih-unaak ingkaw lungnaak ve ni. Cehlai ve tloek ak khuiawh ak bau soeih taw lungnaak ni.