I Koryntian 11
1 Bądźcie moimi naśladowcami, jak i ja [jestem naśladowcą] Chrystusa.
Become imitators of me, —even as, I also, [am] of Christ.
2 A chwalę was, bracia, [za to], że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie nauki tak, jak [je] wam przekazałem.
Now I praise you, that, in all things, ye have me in remembrance, and, even as I delivered unto you the instructions, ye hold them fast.
3 Lecz chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety mężczyzna, a głową Chrystusa Bóg.
But I wish you to know—that, the head of every man, is, the Christ, and, the head of a woman, is, the man; and, the head of the Christ, is, God.
4 Każdy mężczyzna, gdy się modli albo prorokuje z nakrytą głową, hańbi swoją głowę.
Every man, praying, or prophesying, having anything upon his head, putteth to shame his head;
5 I każda kobieta, gdy się modli albo prorokuje z nienakrytą głową, hańbi swoją głowę. Bo to jest jedno i to samo, jakby była ogolona.
But, every woman, praying, or prophesying, with her head, unveiled, putteth to shame her head, —for it is, one and the same, with her having been shaven.
6 Jeśli więc kobieta nie nakrywa [głowy], niech się też strzyże. A jeśli hańbiące jest dla kobiety być ostrzyżoną lub ogoloną, niech nakrywa [głowę].
For, if a woman doth not veil herself, let her also be shorn; but, if it were a shame in a woman to be shorn or shaven, let her be veiled.
7 Mężczyzna zaś nie powinien nakrywać głowy, gdyż jest obrazem i chwałą Boga. Kobieta zaś jest chwałą mężczyzny.
For, a man, indeed, ought not to be veiling his head, being, the image and glory of God, —but, the woman, is the glory of man;
8 Bo mężczyzna nie jest z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny.
For, man, is not, of woman, but, woman, of man;
9 Mężczyzna bowiem nie został stworzony dla kobiety, ale kobieta dla mężczyzny.
For also man was not created, for the sake of the woman, but woman, for the sake of the man.
10 Dlatego kobieta powinna mieć na głowie [znak] władzy, ze względu na aniołów.
For this cause, ought the woman to have, permission, upon her head, because of the messengers.
11 A jednak w Panu ani mężczyzna nie [jest] bez kobiety, ani kobieta nie jest bez mężczyzny.
Howbeit, neither is woman apart from man, nor man apart from woman—in the Lord;
12 Jak bowiem kobieta jest z mężczyzny, tak też mężczyzna przez kobietę, lecz wszystko jest z Boga.
For, just as the woman is of the man, so, also the man, is through means of the woman; —but, all things, are of God.
13 Osądźcie sami: Czy wypada kobiecie modlić się do Boga bez nakrycia [głowy]?
Among your own selves, judge ye, —Is it becoming for a woman, —unveiled, to be praying unto God?
14 Czyż sama natura nie uczy was, że gdy mężczyzna nosi długie włosy, przynosi mu to wstyd?
Doth not, even nature herself, teach you—that, if, a man, have long hair, it is a dishonour to him;
15 Ale jeśli kobieta nosi długie włosy, przynosi jej to chwałę, gdyż włosy zostały jej dane za okrycie.
But, if, a woman, have long hair, it is a glory to her, for, her long hair, instead of a veil, hath been given to her.
16 A jeśli ktoś wydaje się być kłótliwy, my takiego zwyczaju nie mamy, ani kościoły Boże.
But, if anyone thinketh to be contentious, we, have no such custom, —nor yet the assemblies of God.
17 Mówiąc to, nie chwalę [was], że się zbieracie nie ku lepszemu, ale ku gorszemu.
But, in giving you the following charge, I praise you not, —in that, not for the better, but for the worse, ye come together.
18 Najpierw bowiem słyszę, że gdy się zbieracie jako kościół, są wśród was podziały, i po części [temu] wierzę.
For, first of all, —when ye come together in assembly, I hear that divisions among you exist, —and, in part, I believe it;
19 Bo muszą być między wami herezje, aby się okazało, którzy są wypróbowani wśród was.
For there must needs be, even parties among you, that, the approved, [themselves] may become manifest among you.
20 Gdy więc się zbieracie, nie jest to spożywanie wieczerzy Pańskiej.
When, therefore, ye come together into one place, it is not to eat, a supper unto the Lord;
21 Każdy bowiem najpierw je własną wieczerzę i jeden jest głodny, a drugi pijany.
For, each one, taketh beforehand, his own supper, in your eating, and, one, indeed, is hungry, whereas, another, is drinking to excess.
22 Czyż nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy gardzicie kościołem Bożym i zawstydzacie tych, którzy [nic] nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Za to [was] nie chwalę.
What! have ye not houses for your eating and drinking? or, the assembly of God, do ye despise, and, put to shame them who have nothing? What am I to say to you? Shall I praise you? In this, I praise you not.
23 Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb;
For, I myself, received from the Lord—that which I also delivered unto you, —how that, the Lord Jesus, in the night in which he was being delivered up, took a loaf,
24 A gdy złożył dziękczynienie, połamał i powiedział: Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało, które za was jest łamane. Czyńcie to na moją pamiątkę.
And, giving thanks, brake it, and said—This, is my body, which is for you, —this, do ye, in remembrance of me;
25 Podobnie po wieczerzy [wziął] też kielich, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi. Czyńcie to, ilekroć będziecie pić, na moją pamiątkę.
In the same manner, the cup also, after they had taken supper, saying—This cup, is, the new covenant in my blood, this, do ye, as often soever as ye may be drinking it, in remembrance of me.
26 Ilekroć bowiem będziecie jedli ten chleb i pili ten kielich, śmierć Pana zwiastujecie, aż przyjdzie.
For, as often as ye may be eating this loaf, and, the cup, may be drinking, The death of the Lord, do ye announce, until he come.
27 Dlatego też kto je ten chleb albo pije ten kielich Pański niegodnie, będzie winny ciała i krwi Pana.
So that, whosoever may be eating the loaf, or drinking the cup of the Lord, in an unworthy manner, shall be responsible for the body and blood of the Lord.
28 Niech więc człowiek bada samego siebie i tak niech je z [tego] chleba, i niech pije z tego kielicha.
But let a man be proving himself, —and, so, of the loaf, let him eat, and, of the cup, let him drink;
29 Kto bowiem je i pije niegodnie, sąd własny je i pije, nie rozróżniając ciała Pańskiego.
For, he that is eating and drinking, —judgment unto himself, doth eat and drink, —if he be not setting apart the body.
30 Dlatego jest wśród was wielu słabych i chorych, a niemało też zasnęło.
For this cause, many among you are weak and sickly; and, not a few, are falling asleep.
31 Bo gdybyśmy sami siebie sądzili, nie bylibyśmy sądzeni.
If, however, we had been setting, ourselves, apart, we had not, in that case, been coming under judgment;
32 Lecz gdy jesteśmy sądzeni, przez Pana jesteśmy karceni, abyśmy nie byli potępieni [wraz] ze światem.
But, being brought under judgment, by the Lord, are we being disciplined, lest, with the world, we should be condemned.
33 Tak więc, moi bracia, gdy się zbieracie, aby jeść, czekajcie jedni na drugich.
So then, my brethren, —when ye come together for the eating, unto one another, be giving welcome: —
34 A jeśli ktoś jest głodny, niech zje w domu, żebyście się nie zbierali ku sądowi. Co do pozostałych [spraw], zarządzę, gdy przyjdę.
If anyone be hungry, at home, let him eat, lest, unto judgment, ye be coming together. And, the remaining things, whensoever I come, I will set in order.
