< Pieśń nad Pieśniami 8 >

1 Obyżeś był jako bratem moim, pożywając piersi matki mojej! abym cię znalazłszy na dworzu, pocałowała cię, a nie była wzgardzona.
Nenrera amima nenka ra hunka nagri nensarogama mani'nantesina, knare hisine. Na'ankure vahe'mo'za nenagazage'na korora osu, amne kagira antako nehuge'za mago kea osazasine.
2 Prowadziłabym cię, i wprowadziła do domu matki mojej, gdziebyś mię uczył; a jabym ci dała pić wino przyprawne i moszcz z jabłek moich granatowych.
Nagra kavre'na rempima hunami'nea a' nenrera nompinka vusine. Haganentake mnazanteti eri havia hu'nea waini tina kamugenka nenanke'na, haganentake pomigreneti tinena kamugenka nasine.
3 Lewica jego pod głową moją, a prawicą swoją obłapia mię.
Hoga kazanu naseni fitara ante harage hunenka, tamaga kazanu nanuki fanki hasine.
4 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! abyście nie budziły ani przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
Jerusalemi kumate a'nemota veamo'ma aravema hu antahintahia tazeri o'otinenunkeno kna fatgo'are egahie huta huvempa hiho.
5 Któraż to jest, co występuje z puszczy, podparłszy się miłego swego? Pod jabłonią wzbudziłam cię, tam cię poczęła matka twoja, tam cię poczęła rodzicielka twoja.
Ina mofamo ka'ma kokana atreno ne-eno, avesima nentea ne'mofo asumpina maserino ne-e? Mofamo'a huno, Negrera'ma atagu'ma nehuno kasegante'nea epoli zafa agafafima mani'nankena kavufga kazeri oti'noe.
6 Przyłóż mię jako pieczęć na serce swoje, jako sygnet do ramienia swego! albowiem miłość mocna jest jako śmierć, twarda jako grób zawistna miłość; węgle jej jako węgle ogniste i jako płomień gwałtowny. (Sheol h7585)
Taferomofo avaza'a erigiankna hunka, tumoka'amofo agofetu navrenentenka asama nehiaza hunka kazampasanafina nagrike navrento. Na'ankure navesizamofo hankanavemo'a frizamofo hankavemo'ma hiaza huno tusi hankanaveti'ne. Navesizamo'a tusi hankanavetino matipima vahe'ma asenenteankna hu'ne. Navesizamo'a teve anefamo'ma hagana hagana'ma hiaza huno hagana hagana huno marenerie. (Sheol h7585)
7 Wody wielkie nie mogłyby zagasić tej miłości, ani rzeki zatopić; choćby kto wszystkę majętność domu swego dał za takową miłość, byłby pewnie wzgardzony.
Avesizamofo tevea rama'a timo'a resura osuge, tima hageno esia timo'a avesizana erino vugara osu'ne. Hagi mago ne'mo'ma avesizama mika zago fenonteti'ma tesi'zama hanige'za, vahe'mo'za tusi kiza zokago ke huntegahaze.
8 Mamy sistrę maluczką, która jeszcze nie ma piersi. Cóż uczynimy z siostrą naszą w dzień, którego o niej mowa będzie?
Nerasaro'a osi mofa mani'negeno, amima'amo'a oharage'ne. Hagi mago'a vahe'mo'zama a' erintegahune hu'zama hanageta, tagra nerasarona na'a huntegahune?
9 Jeźliże jest murem, zbudujmyż na niej pałac srebrny; a jeźli jest drzwiami, oprawmyż ją deszczkami cedrowymi.
Hagi nersaro'ma kuma keginagna'ma huno maniresina, ana kegina agofetura silvareti zaza nona kita manineta kegava huntosine. Hagi agrama kafama maniresina, tagra sida zafagna huneta, kahantera ahekanirentosine.
10 Jam jest mur, a piersi moje jako wieże. Wtenczas byłam przed oczyma jego, jako ta, która znajduje pokój.
Nagra kuma keginagna hu'nogeno, amini'amo'a za'za nonkna hu'ne. Hagi navesimanentoa ne'mo'a agrama nenageno'a tusiza huno ananke nakrura nehuno avesinante'ne.
11 Winnicę miał Salomon w Baalhamon, którą winnicę najął stróżom, aby każdy przynosił za owoc jej tysiąc srebrników.
Solomoni'a Ba'al-hamoni kumatera waini hoza ante'neanagi, ana waini hoza vahe'mo'za kegava hu'naze. Hagi ana hozama kegavama hu'neza zagoma troma nehaza vahe'mo'za hozama ante'za zafa rgama tagiza nona'a 1tauseni'a silva zago eme amitere hu'naze.
12 Ale winnica moja, którą mam, jest przedemną. Miej sobie tysiąc srebrników, Salomonie, a dwieście ci którzy strzegą owocu jej.
Hianagi nagri waini hoza nagri su'ankina amigahuankino, Solomoni'a 1tausenia silva zagoa miza osegahie. Hianagi 200'a sekeli zagoreti hozama kegavama nehaza vahera mizana zamigahue.
13 O ty, która mieszkasz w ogrodach! przyjaciele słyuchają głosu twego; ozwijże mi się!
Hozafima mani'namoka, nagrane nemaniza vahe'mo'za kagri kagerukura zamagesa ante'za nentahize. Hagi natrege'na kagerura antahi'neno.
14 Pospiesz się, miły mój! a bądź podobnym sarnie, albo młodemu jelonkowi na górach ziół wonnych.
Navesima negantomoka gezeriema nehaza afi ve dia afumo'ma nehiaza nehunka, kasefa afi ve dia afumo'ma mananentake zama me'nea agonaramimpima vanoma nehiaza hunka ame hunka nagritega eno.

< Pieśń nad Pieśniami 8 >