< Pieśń nad Pieśniami 7 >

1 O jako piękne są nogi twoje w trzewikach, o córko książęca! Opasania biódr twoich są jako zawieszenia, ręką dobrego rzemieślnika urobione.
что украсишася стопы твоя во обутиих твоих, дщи Надавля? Чины бедру твоею подобни усеряземь, делу рук художника:
2 Pępek twój jako czasza okrągła, która nie jest bez napoju; brzuch twój jest jako bróg pszenicy osadzony lilijami.
пуп твой чаша источена, не лишаемая мста: чрево твое яко стог пшеницы, огражден в кринах:
3 Obie piersi twoje są jako dwoje bliźniąt młodych sarniąt.
два сосца твоя, яко два млада близнецы серны:
4 Szyja twoja jako wieża z kości słoniowych; oczy twoje jako sadzawki w Hesebon podle bramy Batrabim; nos twój jako wieża na Libanie, która patrzy ku Damaszkowi.
выя твоя яко столп слоновый: очи твои яко езера во Есевоне, во вратах дщерей многих: нос твой яко столп Ливанский, сматряяй лице Дамаска:
5 Głowa twoja na tobie jako Karmel, a włosy głowy twojej jako szarłat. Król widząc cię byłby jako przywiązany na gankach swoich.
глава твоя на тебе яко Кармил (гора), и заплетение главы твоея яко багряница, царь увязан в преристаниих.
6 O jakożeś piękna, i jako wdzięczna, o miłości przerozkoszna!
Что украсилася еси, и что усладилася еси, любы, во сладостех твоих?
7 Ten twój wzrost podobny jest palmie, a piersi twoje gronom.
Сие величество твое: уподобилася еси финику, и сосца твоя грезном.
8 Rzekłem: Wstąpię na palmę, dosięgnę wierzchów jej. Niechajże mi tedy będą piersi twoje jako grona winne, a wonność nozdrzy twoich jako jabłek wonnych;
Рекох: взыду на финик, удержу высоту его: и будут сосцы твои яко грезнове винограда, и воня ноздрей твоих яко яблока:
9 A usta twoje jako wino wyborne, które na prost bardzo mile płynie i sprawóje, że mówią wargi śpiących.
и гортань твой яко вино благо, ходящее брату моему в правость, доволно устнам моим и зубом.
10 Jam jest miłego mego, a do mnie jest rządza jego.
Аз брату моему, и ко мне обращение его.
11 Przyjdź, miły mój; wyjdziemy na pole, a przenocujemy we wsiach.
Прииди, брате мой, и взыдем на село, водворимся в селех:
12 Rano wstaniemy do winnic; oglądamy, jeźli kwitnie winna macica, jeźli się zawiązują gronka, kwitnąli jabłka granatowe; tam ci oświadczę miłości moje.
ураним в винограды, увидим аще процвете виноград, процветоша ли овощие, процветоша ли яблока? Тамо дам тебе сосца моя.
13 Polne jabłuszka wydały wonność swoję, a przede drzwiami naszemi są wszystkie owoce wdzięczne, nowe i stare, którem tobie, miły mój! zachowała.
Мандрагоры даша воню, и при дверех наших вси плоды новии: до ветхих, брате мой, соблюдох ти.

< Pieśń nad Pieśniami 7 >