Pieśń nad Pieśniami 2

1 Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.

Eu sou a rosa de Sarom, o lírio dos vales.

2 Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.

[Ele]: Como um lírio entre os espinhos, assim é minha querida entre as moças.

3 Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.

[Ela]: Como a macieira entre as árvores do bosque, assim é o meu amado entre os rapazes; debaixo de sua sombra desejo muito sentar, e doce é o seu fruto ao meu paladar.

4 Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.

Ele me leva à casa do banquete, e sua bandeira sobre mim é o amor.

5 Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.

Sustentai-me com passas, fortalecei-me com maçãs; porque estou fraca de amor.

6 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.

[Esteja] sua mão esquerda abaixo de minha cabeça, e sua direita me abraça.

7 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.

Eu vos ordeno, filhas de Jerusalém: jurai pelas corças e pelas cervas do campo, que não acordeis, nem desperteis ao amor, até que ele queira.

8 Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.

[Esta é] a voz do meu amado: vede-o vindo, saltando sobre os montes, pulando sobre os morros.

9 Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.

Meu amado é semelhante ao corço, ou ao filhote de cervos; eis que está atrás de nossa parede, olhando pelas janelas, observando pelas grades.

10 Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.

Meu amado me responde, e me diz: [Ele]: Levanta-te, querida minha, minha bela, e vem.

11 Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.

Porque eis que o inverno já passou; a chuva se acabou, e foi embora.

12 Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.

As flores aparecem na terra, o tempo da cantoria chegou; e ouve-se a voz da rolinha em nossa terra.

13 Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.

A figueira está produzindo seus figos verdes, e as vides florescentes dão cheiro; levanta-te, querida minha, minha bela, e vem.

14 Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.

Pomba minha, que andas pelas fendas das rochas no oculto das ladeiras, mostra-me tua face, faze-me ouvir tua voz; porque tua voz é doce, e tua face agradável.

15 Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.

Tomai-nos as raposas, as raposinhas, que danificam as vinhas, porque nossas vinhas estão florescendo.

16 Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;

Meu amado é meu, e eu sou sua; ele apascenta entre os lírios.

17 Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.

Antes do dia se romper, e das sombras fugirem, volta, amado meu, faze-te semelhante ao corço, ao filhote de cervos, sobre os montes de Beter.