Psalmów 90

1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous un refuge d'âge en âge.

2 Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

Avant que les montagnes fussent nées, et que tu eusses enfanté la terre et le monde, de l'éternité à l'éternité tu es, ô Dieu!

3 Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

Tu réduis les mortels en poussière, et tu dis: " Retournez, fils de l'homme! "

4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

Car mille ans sont, à tes yeux, comme le jour d'hier, quand il passe, et comme une veille de la nuit.

5 Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Tu les emportes, semblables à un songe; le matin, comme l'herbe, ils repoussent:

6 Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

le matin, elle fleurit et pousse; le soir, elle se flétrit et se dessèche.

7 Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

Ainsi nous sommes consumés par ta colère, et ta fureur nous terrifie.

8 Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

Tu mets devant toi nos iniquités, nos fautes cachées à la lumière de ta face.

9 Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

Tous nos jours disparaissent par ton courroux, nous voyons nos années s'évanouir comme un son léger.

10 Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

Nos jours s'élèvent à soixante-dix ans, et dans leur pleine mesure à quatre-vingts ans; et leur splendeur n'est que peine et misère, car ils passent vite, et nous nous envolons!

11 Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

Qui comprend la puissance de ta colère, et ton courroux, selon la crainte qui t'est due?

12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

Enseigne-nous à bien compter nos jours. afin que nous acquérions un cœur sage.

13 Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Reviens, Yahweh; jusques à quand? Aie pitié de tes serviteurs.

14 Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

Rassasie-nous le matin de ta bonté, et nous serons tous nos jours dans la joie et l'allégresse.

15 Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, autant d'années que nous avons connu le malheur.

16 Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

Que ton œuvre se manifeste à tes serviteurs, ainsi que ta gloire, pour leurs enfants!

17 Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!

Que la faveur de Yahweh, notre Dieu, soit sur nous! Affermis pour nous l'ouvrage de nos mains; oui, affermis l'ouvrage de nos mains!