Psalmów 90

1 Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.

2 Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.

3 Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.

4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.

5 Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth.

6 Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

In the morning it flourisheth, and groweth; in the evening it is cut down, and withereth.

7 Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

For we are consumed by thy anger, and by thy wrath are we troubled.

8 Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.

9 Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told.

10 Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

The days of our years are seventy years; and if by reason of strength they are eighty years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.

11 Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

Who knoweth the power of thy anger? even according to thy fear, so is thy wrath.

12 Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

So teach us to number our days, that we may apply our hearts to wisdom.

13 Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Return, O LORD, how long? and repent thou concerning thy servants.

14 Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.

15 Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

Make us glad according to the days in which thou hast afflicted us, and the years in which we have seen evil.

16 Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

Let thy work appear to thy servants, and thy glory to their children.

17 Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!

And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.